Katten,  Kerst,  Tradities

De Kerstboom en de katten

Zaterdag was het 5 december, en omdat de Sint traditiegetrouw stilletjes aan ons huisje voorbij gaat, zetten M en ik traditiegetrouw op zijn avond de Kerstboom op. Hij staat dan ook ruim een maand, want we halen hem pas op 6 januari weer naar beneden – al zou het kunnen dat we dat dit jaar iets eerder doen, want 6 januari is een woensdag, en we hebben ook gewoon een leven. Zaterdagochtend toog M dus vol goede moed naar de kerstbomenboot, alwaar hij een indrukwekkende Noordman van ongeveer 2 meter aanschafte. Bij het uitpakken van de Kerstspullen bleken de flikkerende discoknipperlampjes voor de helft stuk, maar we hebben ze gewoon in de boom gehangen, want beter half knipperend dan niet knipperend, en de twee andere snoeren lampjes zorgden toch wel voor voldoende licht. De standaard Kerst-cd ging in de speler en we konden er weer vrolijk tegenaan. Bij liedje nummer 5 (natuurlijk ‘Do they know it’s Christmas?’) hingen we onze lievelingsobjecten in de boom – in het geval van M de Liverpoolshirts, wat spullen die hij uit het bos had meegenomen en de Empire State Building, in mijn geval een extreem vrolijk kijkend engeltje met een klok in zijn handen, de nieuwe met veren gevulde ballen en IJsland. En zoals elk jaar waren we bij het laatste nummer van de cd (‘White Christmas’ van David Bowie en Bing Crosby) precies op het punt dat we de piek op de boom konden zetten en konden gaan genieten van ons werk.

kerstboom1

We waren niet de enigen. Onze vorige katten, wijlen Hamish en Sofie, waren totaal niet geïnteresseerd in de Kerstboom. Ze hadden er een beetje last van, want ze moesten eromheen als ze naar de poezenbak wilden, maar verder kon het ze niet zoveel boeien dat er ineens een enorme feestunit in de woonkamer stond. Lou vindt het een beetje vreemd, maar die is uiteindelijk toch vooral bezig met de vraag of er nog brokjes in zijn bakje zitten. Maus daarentegen verandert in een terrorist zodra de boom staat. Ze heeft het in het bijzonder voorzien op de drie pluizige roze ballen die we van onze vrinden J & D hebben gekregen en een specifiek engeltje van de Hema, die ze vorig jaar zozeer te pakken heeft gehad dat ik haar dit jaar alleen uit sympathie in de boom heb gehangen, want ze zag er eigenlijk te beroerd uit voor woorden. Pogingen van vorig jaar om deze objecten te beschermen tegen het Zwarte Gevaar door ze hoog in de boom te hangen resulteerden alleen maar in een schattige kitten in de buurt van de piek, dus dat doen we niet meer. Maus is een jaartje ouder en zwaarder, en we hoopten eigenlijk dat ze ook een jaartje bedeesder was geworden. Helaas.kerstboom2 Toen ik zondag wakker werd van een suizend geluid gevolgd door gerinkel, vroeg ik me af of tegenwoordig op zondag ook de glasbakken werden geleegd, maar toen ik beneden kwam moest ik toch accepteren dat er iets anders was gebeurd. Onze zo fiere Kerstboom lag met decoraties en al op de grond. Er leek weinig kapot; dat komt ook doordat M en vooral ik een voorkeur hebben voor objecten in de boom en de gewone ballen een beetje saai vinden – en dat zijn doorgaans de kwetsbare dingen, dus dat was een geluk bij een ongeluk. Maus was aanvankelijk nergens te bekennen (Lou wel, die zat geduldig bij zijn voerbakje te wachten), maar toen ik M uit bed had gehaald om me te helpen de boom weer rechtop te zetten, kwam ze toch even kijken wat we aan het doen waren. En daarna pakte ze gelijk een van die roze pluizige ballen, want daar was het haar uiteindelijk toch om te doen. Terwijl M de boom vasthield, deed ik wat ik al veel eerder had moeten doen: ik heb alledrie de pluizige ballen en die ene sneue engel verzameld en weggegooid. Het goed rechtop zetten van een reeds versierde boom van ongeveer 2 meter bleek geen sinecure, maar uiteindelijk is het toch gelukt – al is het wel zo dat je voor de tweede keer in 12 uur een boom opzetten niet nog een keer de gezellige Kerst-cd opzet. Het dieptepunt van het avontuur was overigens toen het hoofdje van mijn favoriete engeltje, met vrolijke smile en al, voorbijgerold kwam, alsof niet Maus, maar Jihadi John mijn Kerstboom te pakken had gehad. Maar nu alles weer staat en hangt, de naalden zijn opgestofzuigd en ik het engeltje weer in elkaar geplakt heb, is de Kerstsfeer weer teruggekeerd. En Maus? Die kan het ineens allemaal een stuk minder schelen. Toch nog vrede op aarde dus.kerstboom3