Borrelhapjes

Tussen alle hectiek van de beide filmfestivals waar ik in november tamelijk intensief mee bezig ben (LIFF en IDFA), onderwijs (het is toetsweek, en ik heb net mijn nakijkachterstand opgelost) en het gemeenteraadswerk (we vergaderen deze maand ongeveer 50 keer, althans zo voelt het) is het best wel eens leuk om er een dagje uit te stappen. Mijn cateringbedrijf, spooons at home, dat ik een paar jaar geleden vol enthousiasme heb opgezet, maar dat, wellicht door het feit dat ik heel erg veel andere dingen doe, niet echt als winstgevende organisatie van de grond heeft kunnen komen, had gisteren zowaar een opdracht, en het was een ontzettend leuke, want ik mocht (inmiddels voor de derde keer) de borrelhapjes verzorgen bij het event van een Leids advocatenkantoor. De advocaten vergaderen de hele dag en willen dan graag even borrelen met mooie hapjes daarbij, en ik kan me daarop enorm uitleven. Het gaat namelijk niet om bitterballen of blokjes kaas; het is de bedoeling dat ik dingen serveer met interessante smaken, die er ook nog mooi uitzien en zonder serviesgoed gegeten kunnen worden (dat is op zich jammer van de gigantische collectie amusebestek en -servies dat ik in de loop der jaren verzameld heb, maar dat zij dan zo).

Dit jaar heb ik me flink uitgeleefd op de hapjes. Ik vind het altijd leuk om een hapje te verzinnen dat eigenlijk een soort mini-maaltijd is, dus als ik het menu ga samenstellen kijk ik niet naar recepten voor snacks, maar ga ik verzinnen wat ik als maaltijd graag zou serveren en probeer ik die dingen dan allemaal op een toastje te krijgen. Zo serveerde ik dit jaar een toastbakje met daarin in blokjes gesneden bietjes, met een stukje haring erop, gegarneerd met crème fraîche, zeekraal, haringkaviaar en een stukje fancy streepjesbiet. Het andere vishapje was gemarineerde zalm met komkommer (twee strookjes in elkaar gedraaid, in concept iets handiger dan in uitvoering), met viskuitmousse en viskuit. Er waren twee hapjes op basis van vlees: brioche van de Franse bakker met terrine van kippenlever en gegrilde appel (je leven is pas af als je plakjes appel hebt staan grillen, ik meen het), en carpaccio van hert met rucola, truffel en parmezaanse kaas. Zelfs aan de vegetariërs was gedacht: er waren crostini met taleggio en paddestoelen, en toastjes met geitenkaas en geroosterde pompoen. Vorig jaar heeft M mij geholpen, en ook dit jaar was hij van de partij, wat niet alleen heel handig was, maar ook heel gezellig. Dat kwam goed uit, want gisteren waren we 16 jaar bij elkaar, en er is geen betere manier om dat te vieren dan om te laten zien hoe goed je kan samenwerken om samen mooie dingen te maken. En dat kunnen we: iedereen was tevreden.