No Spend 2021 – november
Het einde is in zicht, mensen, en ik kan jullie zeggen dat ik er heel veel zin in heb om mezelf niet automatisch van alles te ontzeggen. Soms heb ik namelijk gewoon zin om te shoppen, omdat ik het leuk vind om naar mooie dingen te kijken (zowel online als in een fysieke winkel) en het wordt best vermoeiend om dat niet te kunnen doen. Maar het goede nieuws is dat de feestdagen eraan komen, wat betekent dat ik juist wel naar allerlei winkels kan gaan. Alleen koop ik dan even niks voor mezelf, maar dat is misschien ook wel een keer goed voor een mens. De wishlist met dingen die ik in januari ga kopen groeit inmiddels gestaag – al heb ik inmiddels wel serieuze plannen ontwikkeld om in 2022 niet per se een No Spend, maar wel een Spend Less jaar te organiseren. Ik heb namelijk nog steeds genoeg, zo niet te veel, spullen. Ik kwam vorige week bij het zoeken naar een paar schoenen waarvan ik zeker wist dat ik ze bezat een ander paar schoenen tegen waarvan ik me niet eens kon herinneren dat ik ze had gekocht. En het waren echt heel leuke schoenen, dus hoewel het als een onverwacht cadeau voelde, was het ook merkwaardig en lichtelijk gênant dat ik niet eens weet wat ik bezit. Gisteren zocht ik mijn favoriete spijkerbroek, en tot mijn verbazing pakte ik een nieuwe, maagdelijke versie van die broek, met de kaartjes er nog aan, voordat ik mijn oude vertrouwde Levi’s in handen had. Kortom, nog steeds kleren zat.
Een andere indicatie dat het goed gaat met de no spend is de stand van zaken op mijn bankrekening, want eind deze maand zal ik niet alleen de droomtas bij elkaar gespaard hebben, maar ook de jurk die ik al maanden wil hebben en een groot deel van het ondergoed dat nodig aan vernieuwing nodig is (elastiekmoeheid is een ding). Ik heb voor mezelf besloten dat alles wat ik van deze op tamelijk complexe manier afgeroomde fondsen koop niet zal meetellen binnen de nieuwe regels van Spend Less 2022 (in de loop van het schrijven van deze blog is het project van een idee naar een concreet plan gegaan, constateer ik), want dat is voor een deel noodzakelijke aanvulling, voor een deel uitgestelde gratificatie en voor een deel een beloning, en bovendien is het min of meer budget neutraal, want het is een apart potje. Hoe dan ook wil ik in 2022, net als in 2021, de stomme impulsaankopen voorkomen: ik heb de afgelopen maand een schier onstilbare behoefte gehad aan een ‘Free Britney’ T-shirt, maar als ik heel erg eerlijk ben moet ik constateren dat niemand dat echt nodig heeft, en bovendien is Britney inmiddels free, dus het is nu al achterhaald. Dat heb ik wel vaker met mijn schier onstilbare behoeftes – die raken eigenlijk meestal door de realiteit achterhaald, en dan hoef ik ze niet meer. Als ik mezelf dus even aanleer om ook na afloop van de No Spend niet onmiddellijk de creditcard te checken als ik een klein beetje materialistische jeuk krijg, wordt het misschien nog wel wat met mij!