Trots op mezelf – maart

In de blog over mijn goede voornemens lanceerde ik, onder meer, het project dat ik trots wil zijn op hoe ik eruit zie. Dat is natuurlijk een doorlopend project, dat ik heus niet ineens kan hebben afgerond, maar het heeft me wel geïnspireerd om elke maand zo rond het midden van de maand aan jullie de redenen waarom ik trots op mezelf ben te presenteren. Dus hold on to your butts, want ik ga weer even een paar veren in mijn eigen reet steken. It’s a dirty job, but someone’s got to do it.

1. Ik heb na een boel uitstelgedrag toch uiteindelijk maar de organisatieachterstand die ik had opgelopen voor de Athene-reis eind april onder ogen gezien en ben flink aan het regelen geslagen. Het ding waar ik bang voor was (de budgetoverschrijding) viel erg mee, het probleem dat opkwam toen ik met de organisatie aan de slag ging is alweer opgelost (met hulp van een collega) en de boel staat nu eindelijk op de rails. Dat geeft natuurlijk al met al wel een opgelucht gevoel.
2. Ik heb de voorjaarsvakantie gebruikt om een beetje te ontspannen en leuke dingen te doen, in plaats van gelijk allerlei woeste projecten op te zetten en een enorme to do list te maken. Heerlijk – ik had ook echt wel wat rust nodig, dus dat was fijn. Ik ben 3 keer naar de film gegaan, heb gegeten met een vriend die ik al een tijdje niet gezien had en ben een dagje met Michel in Den Haag geweest. Helemaal niet niks dus, maar wel op mijn eigen tempo en op mijn eigen voorwaarden.
3. Tijdens de Rome-reis ben ik er hier en daar nog in geslaagd om wat tijd voor mezelf te nemen, terwijl ik ook gewoon een leuke week heb gehad met leerlingen. Ik heb 137.000 stappen gelopen in 6 dagen, en dat met wat achteraf een gigantische kaakontsteking bleek.
4. Ik heb 2 self care dingen gedaan die buiten mijn self care comfort zone (laten we eerlijk zijn, die bestaat uit massages, gezichtsbehandelingen en uren in bad liggen met een boek) liggen, namelijk een mindful boxing dag en een sessie ‘Coaching met paarden’. Over beide zal ik binnenkort meer vertellen, maar in beide gevallen moest ik even wat overwinnen, en in beide gevallen vond ik het uiteindelijk heel prettig.
5. Ik heb na 8 jaar raadslidmaatschap mijn politieke carrière voorlopig even afgerond. Nou ja, het officiële afscheid is pas de 29ste, maar gisteren waren de verkiezingen en er zijn nieuwe mensen gekozen. Tot die beëdigd zijn ben ik formeel nog in functie, maar het voelt alsof het nu klaar is, en dat vind ik eigenlijk wel een prettig gevoel.