Slapen buiten de deur – Bilderberg Hotel Résidence Groot Heideborgh Garderen

Ik houd heel erg van hotels. Geen idee hoe het komt, maar het is zo: van de receptie tot het doorgaans witte beddengoed, van de mini-bar waar ik nooit iets uit neem tot het ontbijtbuffet dat ik helemaal leegeet, en van de kussens tot de kleine flesjes wasmaterialen in de badkamer. Heerlijk. En omdat ik ieder excuus aangrijp om in een hotel te gaan slapen, kan ik mijn ervaringen mooi hier kwijt. Vandaag aflevering 14: Bilderberg Hotel Résidence Groot Heideborgh in Garderen. 

Waarom? Het was herfstvakantie, ik was moe, Michel was moe, en dan wil het weleens helpen om een locatie in het bos te zoeken om als je mij bent te chillen, boekjes te lezen, films te kijken en een bescheiden wandeling te maken, en als je Michel bent enorme wandelingen te maken en bockbiertjes te drinken. Ik had online een heel aantrekkelijk arrangement gevonden in Garderen, waarbij we 2 overnachtingen in een ‘deluxe tweepersoonskamer’ hadden, compleet met ontbijtbuffet en beide avonden diner in het restaurant. En Garderen was op zich best ok met het ov te bereiken, dus we hoefden geen auto te lenen. Helemaal prima dus – precies wat we nodig hadden na een periode keihard werken en met nog een periode keihard werken voor de boeg.

Eerste indrukken De heenreis met het openbaar vervoer, die toen ik boekte nog best onschuldig leek, bleek in de tussentijd helemaal niet zo grappig, want er waren werkzaamheden tussen Leiden en Utrecht, en vervolgens ging het boemeltje dat wij naar Putten moesten nemen met vertraging weg, zodat ik stijf van de stress de bus uitkwam. Een lange oprijlaan oplopen blijkt dan best rustgevend, net als een uitermate vriendelijke ontvangst in een heel ruime lobby. Ons werd nog gevraagd of we interesse hadden in de sauna (ja, maar nee, want we willen graag geen COVID en gedeelde sauna’s zijn natuurlijk aerosolorgies) of in het zwembad (ik wel, want ik wilde sporten, Michel niet, want die ging gewoon wandelen) en toen konden we naar onze kamer.

De kamer Onze ‘deluxe tweepersoonskamer’ was ruim opgezet: er was een ruim zitje, met twee flinke stoelen en twee bijzettafeltjes, een bureau met een comfortabele stoel, een bed, een klerenkast met daarin een tray met een dienblad met een waterkoker met thee en koffie, een televisie die je zo kon draaien dat je vanuit je bed kon kijken en een badkamer. Het meubilair had wel een hoog beuken-fineergehalte, alsof ze in korte tijd een volledig hotel hadden moeten meubileren met snel verkrijgbare spullen – waarschijnlijk was dat ook zo. We hadden maar liefst twee grote ramen, dus het was heerlijk licht. In de klerenkast stond nog een gigantische ventilator. De verlichting in de kamer was eigenlijk best prettig – vaak zit je in een hotelkamer in een soort zee van licht, niet behaald sfeervol, maar hier waren voldoende losse lampen om het nog heel gezellig te hebben.

Het bed Het bed was nou niet echt het soort bed dat je ambieert voor een romantisch weekend in het bos, want we hadden twee matrassen met twee eenpersoonsdekbedden. Handig als je ruzie hebt, maar om nou even lekker tegen elkaar aan te liggen is een andere opstelling toch fijner. Bovendien was het matras aan de zachte kant, en de kussens waren oprecht onbevredigend. Ik heb uiteindelijk eerst het gele sierkussentje onder mijn kussen gelegd om toch nog iets onder mijn hoofd te voelen, maar dat was het ook niet helemaal. En in de klerenkast lag nog 1 kussen – dat snap ik dan ook niet, want het lijkt me dat je of vindt dat je kussens ontoereikend zouden kunnen zijn en dan voor beide gasten een extra kussen neerlegt, of dat je helemaal tevreden bent, maar dan leg je er geen in de kast. We hebben prima geslapen hoor, maar dat lag eerder aan het feit dat we toch al uitgeput waren en toen nog eens 10 kilometer hebben gewandeld.

De sanitaire voorzieningen We hadden maar liefst 2 badkamers, of in elk geval een badkamer die uit twee delen bestond: een deel met een bad en een toilet, en het deel met de wasbak en de douche. De douche had twee koppen, een regendouche en een losse douchekop om de lastig te bereiken delen te kunnen wassen. Verder was er een föhn, een handige vergrotingsspiegel, en aan de muur hingen de spullen die je nodig hebt voor de reiniging en verzorging des lijfs: bij douche en bad een fles met wasspul voor je lichaam en je haar (die dingen zijn zo anders dat ik dan toch vermoed dat eentje ervan niet optimaal behandeld wordt – en bovendien, je gaat toch geen shampoo in bad doen?), en bij de wasbak hand- en bodylotion. Er was ook een douchemuts, een doos tissues en een individueel verpakt zeepje. Alles rook prima.

Het ontbijt Zoals ik al verwacht had, want dat is eigenlijk altijd zo bij de grote ketens, was het ontbijt heel erg goed. Er waren hard- en zachtgekookte eitjes, waarbij zachtgekookt ook daadwerkelijk zachtgekookt was, pannen met roerei, spek, worstjes, pannenkoeken, wafels en wat ik denk dat koffiebroodjes waren, maar daar zaten zoveel rozijnen in dat ik niet verder onderzoek heb gedaan. Er was een ruime selectie aan brood en broodjes, crackers en croissants, er waren 5 soorten granola, allerlei bakjes superfoods (ik was het bestaan van de moerbeibes en de gojibes alweer helemaal vergeten, maar het was best wel weer eens lekker), fruit in ongerepte en gesneden vorm en diverse soorten fruitsap. Toen ik erom vroeg was er ketchup (ja, ik ben een proleet). Het enige teleurstellende was de koffie, want die deed niks, en de thee, want die was van Pickwick en kom op nou, dat hoeft echt niet meer.

Unique selling points Het allerbelangrijkste aan dit hotel is dat het echt midden in het bos ligt. Je bent omringd door bomen en je kan heerlijk in de omgeving wandelen. Alleen dat is al een reden om er te gaan slapen. Verder is er dus een sauna en een zwembad, een restaurant met een uitstekende wijnkaart, een bar met allerlei lekkere biertjes, je kan er fijne fietsen huren en iedereen is heel aardig. Maar dat bos, dat is de uniekste selling point.

Nog iets te zeuren? Eigenlijk hebben we, voor mensen die gewoon een heerlijke drie dagen gehad hebben, verrassend veel te zeuren: zo was de temperatuur van het badwater niet hoog genoeg te krijgen om lekker in bad te liggen en was de douchetemperatuur dan weer niet constant. Het was in de kamer echt bloedheet, zozeer dat we het raam open hebben moeten doen, en dat doet best pijn aan de duurzaamheid. Over de kussens heb ik al gezeurd, net als over de thee van Pickwick, maar nog niet over de oploskoffie in de kamer (een Nespresso kan er wel af, volgens mij, die staan overal inmiddels). Het zwembad was er wel, maar het was ook maar 6 meter lang, dus ik heb vooral bochtjes zwemmen geoefend. Over de horeca waren we op zich wel heel tevreden, behalve dat we gewoon te veel eten kregen. Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst zo ontzettend vol heb gezeten van een driegangenmenu. Dat is allemaal relatief klein bier – mijn grootste bezwaar was dat het allemaal een beetje zielloos was. Goed verzorgd, maar niet groots.

Wil je terug? Tja. Als we weer een keer in het bos willen slapen en geen zin hebben om een risico op een verrassing te lopen, dan kunnen we daar prima terecht. Maar er zijn genoeg hotels op de Veluwe, en als ik heel eerlijk ben, denk ik dat ik dan een van die hotels ga proberen. Niet omdat dit hotel niet goed was, maar omdat ik vermoed dat er wel hotels zijn die beter zijn. En waarom zou ik dan niet daar gaan slapen?