To do: ontspannen

Ik was laatst met Michel een weekend in Garderen, tijdens een van onze inmiddels traditionele bosweekends. Ze zijn niet alleen maar traditioneel omdat ze bijna altijd op hetzelfde moment plaatsvinden, namelijk in de herfst, want een bos is gewoon het mooist in de herfst, maar ook omdat ze eigenlijk altijd op dezelfde manier verlopen. We boeken voor drie dagen, komen in de middag aan, meestal zodra het mogelijk is om in te checken, Michel gaat wandelen zodat hij het terrein verkend heeft, ik doe dan wat anders, we eten en slapen en eten weer, dan gaan we samen wandelen op het inmiddels verkende terrein, dan gaat Michel weer wandelen of fietsen, ik doe wat anders, dan eten, slapen en eten we weer, en dan gaan we of nog ‘even iets doen’ of we gaan naar huis. Michel is tijdens zo’n weekend dus veel vaker buiten dan ik, want hij houdt wel van de natuur en ik niet zo. Ik vind het prima om buiten te zijn hoor, maar ik ben gewoon liever in de stad, want daar is veel meer te zien; in de natuur verveel ik me tamelijk snel. In de woorden van Annie M.G. Schmidt in een op zich deprimerend gedicht over volwassen worden: ‘Een bos is hier alleen maar een boel bomen’ – en zo zie ik het ook, ook al doe ik nog zo mijn best om wild te spotten en paddestoelen te fotograferen. Maar zo gaat het prima, want Michel krijgt zijn wandelkick, we hebben ook quality time samen en ik heb genoeg tijd om iets anders te doen.

En dat had ik ook best wel nodig, want het is op het moment nogal druk op school, dus ik leef echt vanuit mijn agenda, mailbox en to do-lists, waar ik verder geen klachten over heb. Ik hou namelijk wel van een beetje overzicht, en lijstjes en planningen helpen daarbij. Maar toen ik in Garderen constateerde dat ik zowaar een to do-list had gemaakt voor hoe ik daar tot ontspanning ging komen, heb ik mezelf wel een beetje uitgelachen. Ik had een totaaloverzicht gemaakt van alles wat ik dat weekend wilde doen met daarop: ‘wandelen, lezen (boek uit), film kijken (eventueel in 3 delen), 2 afleveringen serie kijken, blog schrijven (2), in bad (vrijdag en zaterdag), zwemmen, genoeg slapen’. En hoewel dat allemaal dingen zijn waar ik me op verheugde en die ik ook echt nodig had, kun je je afvragen of je wel echt ontspant als je een ontspannings-to do-list gaat zitten afwerken. In mijn geval was het op dat moment de enige manier om te voorkomen dat ik, in plaats van al die dingen die ik op de lijst had gezet, in een legging op een stoel ging zitten met een kop thee en dan urenlang apathisch voor me uit ging staren. En misschien was dat uiteindelijk wel waar ik het meest behoefte aan had, maar we zullen het nooit weten, want toen ik Garderen verliet, had ik overal vinkjes achter staan. Maar misschien maak volgende keer een lijstje met daarop alleen maar ‘gewoon, waar ik op dat moment zin in heb’.