Trots op mezelf – december

Daar is hij dan: de laatste trots-lijst. Althans, de laatste trots-lijst van het jaar; ik heb me aan het begin van dit jaar voorgenomen om elke maand een lijst te maken van dingen waar ik trots op ben, en ik weet nog niet of ik ermee doorga. Ik vraag eigenlijk nooit aan de mensen die deze blog lezen of ze ergens een mening over hebben of om een reactie te posten (al waardeer ik die reacties altijd wel, met uitzondering van die reacties die over Viagra of hoeveel Insta-volgers ik zou kunnen hebben), maar als je een mening hebt over of ik hiermee door moet gaan, hoor ik het graag. Feedback is een cadeautje, mensen, en het is gewoon december, dus kom maar door met die geschenken!

1. Naar aanleiding van een oproep die ik op Twitter gedaan heb (‘Een Brabantse collega van mij met wie het niet zo goed gaat ervaart een troostrijk gevoel als hij mensen met een Brabants accent hoort praten. Weten jullie ebooks die door iemand uit Brabant zijn ingesproken?’) nam een DJ van Omroep Brabant contact met me op en toen hebben we een spectaculaire actie gedaan, waarna ik mijn collega 22 minuten aan oppeppende berichten van Brabo’s kon sturen. Zo leuk, als je iets kleins probeert en het wordt iets groots.
2. Ik heb allerlei scholing gevolgd: de tweedaagse conrectorenconferentie van de Stichting Het Zelfstandig Gymnasium, het tweede deel van een training over schoolprofilering en onderwijsmarketing, de middenkadermiddag van de onderwijsstichting waar ik onder val en een online sessie van het leiderschapstraject dat ik volg. En ik heb ook de heidag van de schoolleiding georganiseerd en een aantal bijeenkomsten op school georganiseerd. Zat ruimte voor ontwikkeling, dus.
3. Gisteren heb ik een lunch voor 45 man gecaterd. Dat was een klus waar ik in de zomer ja tegen heb gezegd, en waarvan ik inmiddels op zich spijt had, want er is nogal wat veranderd in mijn leven waardoor ik bijna geen tijd heb om wat dan ook te doen, laat staan boodschappen, maar ik heb het uiteindelijk toch voor elkaar gekregen. Kwestie van hulp inschakelen en spullen thuis laten bezorgen. Het was een groot succes en ik heb er ook best wel wat mee verdiend, dus achteraf heb ik er helemaal geen spijt meer van. Sterker nog, het gaf best wat energie om weer eens een keer met mijn handen bezig te zijn.
4. Op school stond ik bijna een hele dag in een vrolijke trui in de vrieskou buiten om de oliebollenkraam en de warme chocolademelk-stand te coördineren, nou ja, niet de kraam en de stand, maar het bezoek van alle leerlingen van school aan de kraam en de stand, en dat was supergezellig. Waar ik nog het meest trots op was, was dat ik net heb kunnen voorkomen dat de chocolademelkman met wie ik een beetje ruzie had boos wegreed, en uiteindelijk zijn we na een lange dag samen als vrienden uit elkaar gegaan.
5. Ik heb voor mezelf de leukste dag van het jaar georganiseerd en ben in mijn eentje naar Parijs gegaan. Daar heb ik al over geschreven, dus dat ga ik niet nog een keer vertellen, maar de napret zingt nog rond in mij, en daar ben ik als zodanig trots op: dat ik iets voor mezelf heb gedaan waar ik zo ongelooflijk blij van ben geworden.