De 10 van woensdag
Het is gelukkig alweer bijna vakantie. En dat betekent een lijstje met dingen die ik absoluut moet doen. Omdat zomaar spontaan een week denken ‘ik zie wel’ echt helemaal niet mijn stijl is.
- Naar de film. Geen idee welke. Maar ik wil wel weer eens gewoon op een heel groot scherm iets zien gebeuren. B is jarig, dus er is gerede kans dat we naar de film gaan voor zijn verjaardag. En als hij mag kiezen, wordt het er vast een met de drie essentiële ingrediënten voor een geslaagde film: schieten, tieten en helicopters. Prima.
- Lezen. Ik ben kennelijk gestopt met lezen, althans, ik lees niks meer. Dat moet dus anders.
- Het bezoek aan de Capitolijnse Musea voorbereiden. We gaan naar Rome en ik mag daar rondleiden. En dat heb ik in mijn gehele carrière tot nu toe weten te vermijden, maar het zal nu echt gaan gebeuren.
- De winterkleren opbergen en de zomerkleren te voorschijn halen. Zelfde kleurenpalet (50 tinten zwart), kortere mouwen.
- Extra yogalessen volgen, want als ik in Rome ben kan ik natuurlijk niet naar de les. Ik heb een aftekenkaart die vol moet.
- Mijn mossel-oorbel van achter de platenkast vandaan krijgen. Dit klinkt raar, maar het is wat het is: ik heb een paar oorbellen die eruit zien als mosselen, en daarvan is er eentje achter een kast gevallen. En die kast zal ik dus moeten verplaatsen, wat vervelend is, want hij zit vol met vinyl. Daar heb ik dus wat tijd voor nodig.
- Naar de geheime cocktailbar. Daar kan ik verder niks over zeggen. Maar het is bij voorbaat geweldig. En achteraf ongetwijfeld ook.
- De Leiden International Short Film Experience bijwonen. Lijkt me hartstikke leuk. Ik heb een passe-partout gekocht, maar ik vermoed dat ik alleen op zaterdag kan. Maakt niet uit.
- Naar het concert van Daniël Lohues. In de Leidse Schouwburg. Daar ga ik elk jaar met B heen, soms is het heel erg mooi, soms gaat het wel. Maar we gaan sowieso.
- Asperges eten. Ze zijn er weer! Ik ga ervoor op roadtrip naar Ouddorp, want Hof Asperges zijn de lekkerste – lekkerder nog dan Limburgse, en dat is toch mijn Heimat. En dan een flink stuk zalm en een emmer Hollandaisesaus erbij en je hoort mij voorlopig niet meer. Heerlijk.