No spend 2021 – december
Het zit er bijna op! Dat vermaledijde plan dat ik voor mezelf bedacht had, waarbij ik het hele jaar geen boeken, kleren, schoenen, make-up of sieraden mocht kopen, is op 16 dagen na tot het bittere einde uitgevoerd! En hoewel ik mezelf aan het begin nog jokers had gegund, heb ik daadwerkelijk gewoon heel 2021 niets gekocht. Althans, niets voor mezelf; ik moet bekennen dat ik dit jaar zo ontzettend veel plezier heb beleefd aan het kopen van kerstcadeaus voor de mensen van wie ik vind dat ze een cadeau verdienen dat ik vermoed dat in elk geval een deel van dat plezier ook in het aanschaffen zat. Dat de spullen uiteindelijk niet voor mij zijn is natuurlijk heel genereus van me (en ik verwacht ieder moment een berichtje van het Vaticaan over mijn zaligverklaring), maar hoe heerlijk was het om weer eens lekker te shoppen, zeker in een periode waarin ik moe ben en, met dank aan die pushoer van een corona, mijn mensen minder vaak en minder intensief kan zien dan ik zou willen. Maar goed, ik heb dus nog steeds geen nieuwe spullen. Sterker nog, naarmate het einde van het project vordert, moet ik eigenlijk constateren dat ik nog steeds te veel spullen heb, en ik ben ook al aan het denken over wat er in 2022 gaat gebeuren, want ik wil niet terug naar mijn oude patronen van geld over de balk smijten zonder na te denken of ik wel echt iets nodig heb of of ik er plezier aan ga beleven.
De No Spend maakte het overigens best lastig om anderen dan weer te inspireren in het aanschaffen voor kerstcadeaus voor mij, want alles wat ik niet mag kopen mag ik ook niet vragen, maar ik geloof dat ze er wel een beetje uitgekomen zijn. En als ze me ongevraagd iets geven, mag het weer wel. Zo heb ik al in de Secret Santa van school een mooie set collageenbevattende zalfjes gekregen voor op mijn oude kop, en de Bijenkorf beauty adventskalender, waarvan ik de aanschaf al had opgenomen in de regels voor de No Spend, want zonder die kalender heb ik geen zin in december, levert hier en daar ook wel wat producten op waarmee ik disproportioneel gelukkig ben. Zo had ik op 14 december een heerlijke douchegel van Molton Brown, die ik natuurlijk veel lekkerder vind dan de stash Molton Brown die ik nog steeds niet heb opgemaakt, en op 15 december een full size zwarte mascara van Mac, waarmee een van mijn snelstgroeiende wensen (eindelijk weer een verse mascara) werd ingelost. Ik heb sowieso misschien iets te veel adventskalenders verworven dit jaar – ik denk niet dat ik er echt negen nodig had, maar ja, die mochten dan weer wel. Aan de andere kant heb ik ook veel weggegeven: ik heb het hele jaar elke week 5 items op Susannahgeefthetweg gezet, en laatst is een stapel kookboeken van Ottolenghi die al een tijdje bij Lianne wonen formeel van eigenaar gewisseld. En daarmee is nog geeneens een deuk in mijn enorme berg spullen geslagen, dus ach, kennelijk kan ik makkelijk een jaar zonder iets uit te geven. Maar dat betekent niet dat ik geen zin heb om op 1 januari een nieuwe jurk te bestellen. Echt niet.