Tot zover september
Mijn hemel – september was maar een maand, maar het voelde als ongeveer een half jaar. Ik heb zo ontzettend veel gedaan, dat het me eigenlijk helemaal niet verbaast dat ik er niet in geslaagd ben om vaker te sporten en ook niet dat ik gewoon heel erg moe ben. Het was eerlijk gezegd ook wel gewoon een heel goede maand, zowel op het gebied van werk, als persoonlijk, als de nevenprojecten. Dus ja, september heeft me behoorlijk uitgewoond, maar ook wel flink wat gebracht. Geen reden om te klagen dus!
Cultuur van de maand: Ik zag 3 films: Spencer in de trein naar Maastricht (die vond ik prima, maar ik vind geloof ik Lady Diana als zodanig niet zo’n fijn mens), Do Revenge op de iPad in een hotel en Don’t Worry Darling in de bioscoop (die wilde ik heel graag zien, en ik vond hem heel goed – althans, het verhaal en Florence Pugh; al dat drama dat eromheen hangt heb ik niet nodig). Moonage Daydream telt niet als film, want het was een soort van documentaire, maar ik heb er wel van genoten, en dat geldt ook voor E.T., die op zich wel als film telt, maar dat was een rewatch, dus die telt niet mee voor het 47 dingen lijstje. Wel gaaf om hem nog een keer in de bioscoop te zien. Ik las 4 boeken, variërend van dikke vette pulp (The Partner Track) tot een biografie van een schilder (Caravaggio: A life sacred and profane). Still Life kan ik iedereen aanraden, wat een heerlijk boek. Op een vrije middag ging ik naar het Mauritshuis, met Michel ging ik naar het boekenfeest van Echt Gebeurd, ik speelde Only Murders In The Building seizoen 2 uit en ging zowaar naar een echte opera: Carmen in de uitvoering van de Nederlandse Opera was een mooi spektakel.
De hoogtepunten van de maand: Er waren in september maar liefst 2 bruiloften waar ik als BABS mocht optreden: Marc en Thomas trouwden aan het begin van de maand in wat misschien wel de liefste dag van mijn leven was, en Martine en Jan Hendrik sloten de maand af met een spetterend sprookjeshuwelijk in een kasteel. Allebei geweldige dagen en het was ook geweldig dat ik daar zo’n rol mocht spelen. Ik sliep in Maastricht in een heerlijk hotel en had samen met mijn vader een rondleiding bij wijngaard St. Martinus. Minder belangrijk en oerend materialistisch, maar wel een absoluut hoogtepunt was dat ik de beauty-adventskalender van de Bijenkorf heb weten te scoren.
Leukste outfit van de maand: Outfits kiezen is op het moment even een beetje lastig, want ik ben nogal wat aangekomen. De jurk die ik voor de bruiloft van Marc en Thomas gekocht had paste niet, waardoor ik een andere jurk aanmoest, die op zich best leuk was, maar niet wat ik had verwacht. De jurk die ik voor de andere bruiloft had, heb ik te groot gekocht, en toen ik hem op maat had laten maken vond ik hem niet meer zo mooi, maar ik heb hem toch gedragen. Maar dat waren dus geen van alle de leukste outfits van de maand – al heb ik verder voor mijn gevoel alleen maar kleren aan gehad. Laten we het maar houden op mijn awesome nieuwe zwart-witte jumpsuit van Vanilia, met witte sneakers. Die zat lekker en oogstte complimenten.
De dieptepunten van de maand: Op de valreep van de maand verloor ik mijn huissleutel op het minst handige moment denkbaar (ik moest de trein naar de bruiloft van Martine nemen, de koffer met mijn outfit, die van Michel en de speech die ik zou houden lag binnen) en moest met vliegende haast een sleutelmaker komen om het slot te vervangen want in de stad een rondcirculerende huissleutel geeft niet echt een ontspannen gevoel. Ik ging naar Zeist en de reis daarheen was afschuwelijk, omdat het OV niet echt meewerkte, zodat ik uiteindelijk 38 minuten heb moeten lopen om bij een op zich matig hotel uit te komen. De anderhalf uur die ik in de stoel van de tandarts mocht doorbrengen had ik liever anders besteed, maar dat was ongetwijfeld ergens goed voor.
De mislukkingen van deze maand: Zo’n beetje al mijn planten op school zijn dood of stervende, en dat terwijl ik er toch zo goed voor gezorgd heb – althans, tot de zomervakantie, en daarna is de klad erin gekomen. Dus nu ben ik toch een ontaarde plantenmoeder gebleken – zeker omdat ik ook overweeg om de plantjes die op zich nog leven maar er een beetje shitty uitzien weg te gooien en nieuwe mooie plantjes te kopen. Lekker stukje moederschap dus. Ik had veel meer willen sporten dan ik heb gesport, ik heb behoorlijk wat meer uitgegeven dan ik voor mezelf ingebudgetteerd heb en ik heb een achterstand op mijn blogschema opgelopen. Maar voor dat laatste geldt dat ik de enige ben die dat of merkt, dus dat maakt niet zo heel veel uit.
De prestaties van deze maand: Ik begon aan de leiderschapstraining van de SHZG, waarvoor ik een tweedaagse op de KNVB-campus in Zeist mocht meemaken. Ik bezocht op een zaterdag een conferentie over kansengelijkheid op gymnasia, een middag over honoursprogramma’s, een training over wat er moet gebeuren als er een crisis uitbreekt op school en een lezing over het puberbrein. Veel geleerd dus, ook over mezelf, en dat is altijd goed. Vanwege een crisis in iemand anders leven mocht ik 2 ouderavonden op een avond draaien, ik voerde gesprekken met bijna mijn hele team, woonde nog een paar lessen bij en ik heb dus 2 stellen tot de dood erop volgt aan elkaar gekoppeld.
Lekkerste van de maand: Ik ben best veel uit eten geweest: met Lianne heb ik Koreaans gegeten bij Man Nam in Rotterdam, met Michel at ik een schunnig groot stuk vlees bij Just Meet, ik heb twee keer de Killer Kapsalon salade bij Sla geconsumeerd, bij Flavourz in Maastricht at ik een steak tartare en een poging de carbonara met paling van vorige maand te overtreffen, en op de bruiloften was er veel shared dining. Het lekkerst was denk ik de cocktail die ik met Bas bij Garuda by Ron Blaauw dronk: een Pisang Old Fashioned. En als er iemand is die vindt dat ik geen drankjes mag noemen in deze context: de Koreaanse snacks die mijn collega’s op een vrijmibo serveerden hebben tot gevolg gehad dat ik nu heel erg geïnteresseerd ben in de Koreaanse keuken, en een verslaving heb aan Nuclear Sauce.
