Trots op mezelf – april

Op zich is het niet per definitie zo dat je in een periode waarin je veel hebt gedaan ook veel hebt gedaan om trots op te zijn – je kunt natuurlijk altijd intensief en uitgebreid falen – maar in mijn geval is het gelukkig wel zo uitgepakt. Het is een spannende en drukke periode op school, en ondanks dat heb ik ook nog veel gesport, leuke dingen gedaan en nieuwe ervaringen beleefd. Dat uit zich het beste in een lijstje, dus ziehier:

1. Waar ik vorige maand trots was op het uitlopen van de 10km bij de City Pier City, heb ik dit jaar, na 2 jaar uitstel (eerst vanwege COVID van anderen, daarna vanwege een kaakontsteking van mezelf), eindelijk de Joop Zoetemelk Classic gefietst. Samen met Michel, op een verrassend mooie dag in maart, met de klikpedalen die ik op mijn fiets heb laten monteren en die ik doodeng vind. Maar we hebben het gedaan en het was superleuk. Verder ben ik sportief ook best lekker bezig geweest, want ik heb een nieuwe app met programma’s geïnstalleerd en sport nu 5 keer per week een half uur.
2. Ik heb met een groepje collega’s weer eens meegedaan aan de ‘Ken uw Klassieken’-pubquiz, die jaarlijks in het kader van de ‘Week van de Klassieken’ in het RMO wordt georganiseerd. Dat is een quiz die ik nooit zal winnen, want hoewel ons team bestond uit mensen die op zich best wat weten, valt onze kennis in het niet bij die van de teams die hem winnen; doorgaans universitaire mensen met een brede ontwikkeling op het gebied van de oudheid in de ruimste zin van het woord en allerlei inzicht in muziek en opera. Kunnen we shaken dus, maar we hebben ruim het linkerrijtje gehaald, en dat is iets om trots op te zijn.
3. Over het linkerrijtje gesproken: ik heb voor het zoveelste achtereenvolgende jaar de voetbalpoule die Michel en ik met elkaar hebben gewonnen. Ik weet niet zoveel van voetbal, zeker niet zoveel als Michel weet, maar het is me toch maar weer gelukt, en zelfs ruim voor het einde van het seizoen. Overigens heb ik dan weer keihard de ‘Wie is de mol’-poule verloren, dus het is geven en nemen. Dit jaar geef ik Michel een fles Vecchia Romagna, want daar houdt hij van, en neem ik een fles wijn van Kershaw, want dat vind ik dan weer het mooiste wat er is.
4. Ik ben behoorlijk effectief aan het rectoren geslagen. Zo heb ik een congres bijgewoond, een ingewikkeld document geanalyseerd en er een stuk over geschreven, voor iedereen een mooie paasreep besteld, de van hogerhand gestuurde paaseieren individueel gedistribueerd, een moeilijke beslissing genomen over kandidaten bij een sollicitatie, een financieel rampje geïncasseerd en min of meer afgehandeld en ongeveer een miljard vergaderingen bijgewoond. Over een week is het voorbij, en dan kan ik naar eer en geweten zeggen dat ik het gedaan heb met alles wat ik in me heb en dat ik ontzettend veel geleerd heb.
5. Ik heb, en dat is voor de jongere mensen uit grote steden die dit lezen ongetwijfeld onbegrijpelijk, maar ik ben oud en ik denk er meestal gewoon niet aan, voor het eerst een Uber besteld. Het was ook hard nodig, want ik moest van Portugaal naar huis, op een dag waarop het weer verschrikkelijk was, er geen treinen reden tussen Den Haag Mariahoeve en Leiden en ik een diner in the middle of nowhere bezocht, zodat de terugreis met het openbaar vervoer 2,5 uur zou duren. Met de Uber was ik binnen een half uur thuis, en dat was precies wat ik nodig had.
6. En als ik dan toch aan het bekennen ben dat ik mijn leven gemakkelijker maak door ergens een app voor te installeren: ik heb ook een manier gevonden om de posts voor de Instagram van school van tevoren te timen, zodat ik er niet twee keer per week, maar een keer in de twee weken, aan hoef te denken dat ik nog even de PR voor school moet doen. Daar viel echt een gigantische last mee van mijn schouders.
7. Ik heb een aantal gelegenheden bijgewoond waar ik, vlak voordat ik naar binnen ging, ineens besefte dat ik er zo goed als helemaal niemand kende. Er waren tijden dat ik dat soort overwegingen ruim van tevoren in de beslissing al dan niet te gaan liet meewegen, waarop ik dan besloot niet te gaan, maar kennelijk ben ik eroverheen gegroeid, want ik meld me er tegenwoordig voor aan. En dat levert best leuke bijeenkomsten op: een diner aan een heel gezellige tafel waar ook Joris Luyendijk aanschoof en een congres in het Koninklijk Instituut voor de Tropen. Maar de afspraken met mijn echte vrienden vind ik toch leuker!