Een dag thuis werken

Het loopt op het moment net iets anders dan ik had verwacht op school. De gedachte was dat ik, na de 7 weken waarin ik de rector verving tijdens zijn kraamverlof, na de meivakantie vol aan de bak zou kunnen gaan met mijn eigen portefeuilles, want die had ik even on hold gezet. Zo had ik veel zin om me op een normaal tempo bezig te gaan houden met het project kansengelijkheid, het schrijven van een communicatieplan en het project ‘Welzijn en werkdruk’. Maar de praktijk bleek weerbarstiger, want in de laatste week van de vakantie bleek de rector ziek, en dat is hij nog steeds, waardoor mijn periode als plaatsvervangend rector verlengd bleek. En waar we tijdens het kraamverlof iemand hadden die mij verving, zodat ik hem kon vervangen, hebben we dat nu niet, dus ik heb ongeveer 1,5 baan nu, en het plan om rustig te werken aan mijn eigen portefeuilles is verworden tot de dingen die niet meteen hoeven schrappen en bij de dingen die wel meteen moeten eerst bepalen wat het urgentst is en dat in blinde paniek doen. Deze week mocht ik zowel op maandag als op dinsdag van vroeg (8.20 ongeveer) tot laat (22.00 ongeveer) op school zijn, en ik was zo ontzettend moe dat ik dinsdagmiddag al ging kijken of ik het voor elkaar kon krijgen om woensdag de hele dag thuis te werken. Dat scheelt reistijd (toch 2x een uur van deur tot deur) en vooral heel veel prikkels, want als ik op mijn kantoor zit, willen er nog wel eens mensen langs komen voor een gesprek of met een vraag. Dat is ook gewoon mijn werk, dus ik klaag niet, maar soms moet er ook nog ander werk gedaan worden.

Gelukkig wilde een van mijn collega’s uit de schoolleiding een taak van mij overnemen en was iemand anders bereid een afspraak die ik met haar had te verzetten, zodat ik een hele dag in Leiden kon blijven. Ik had genoeg te doen, dus het was geen verkapte vrije dag, en ik heb ook heel veel gedaan: achterstanden inlopen voor een aantal cursussen die ik volg, de statuten voor een stichting afmaken en meteen ook een bestuur bij elkaar regelen, een heleboel mails beantwoord en verzonden, de collegiale nieuwsbrief geschreven, een nieuwe to do-list gemaakt voor de rest van het schooljaar en een berg administratie gedaan. Dus het was zeker werk, maar ik voelde er toch flink wat vrijheid bij, want ik kon het allemaal doen in mijn sportkleding, die lekker zit en die ik aan had omdat ik op enig moment wilde sporten, in plaats van de gebruikelijke 5.45 in de ochtend (want dan heb ik gesport voordat ik naar school ga), en ik kon mijn lunchsalade eten van een mooi bord, in plaats van uit de plastic bak waarin Albert Heijn hem mij heeft aangeleverd, en ik had voor de verandering een keer helemaal geen haast, in plaats van het opgejaagde gevoel dat ik vaak heb als ik op school ben (‘Nog even snel dit afmaken, voordat er ineens weer iemand iets van me wil’). Een heerlijk productieve dag dus – maar volgende week ga ik weer lekker naar school. Want dat is toch waar ik echt werk.