Trots op mezelf – mei

Ja, ik lig inderdaad weer eens achter op mijn blogschema, waardoor de maandelijkse trots-lijst maar liefst 2 dagen te laat verschijnt, maar in het licht van het feit dat ik ergens deze week serieus heb overwogen om een ‘out of office’ op deze blog te zetten en een paar maanden vrij te nemen, vind ik het een prestatie dat ik er gewoon ben en de achterstanden weer eens weggewerkt heb. Nou nog even werken aan de manier waarop ik volledig onnodig in de verdediging schiet tegen kritiek die niemand me daadwerkelijk geeft, en ik ben volwassen. Het blijft een proces.

1. Ik heb in het kader van het project Kansengelijkheid op school de statuten opgesteld voor een stichting die we willen oprichten om geld op te halen voor de leerlingen van onze school van wie de ouders niet in de gelegenheid zijn om alles zelf te betalen. Ik had nog nooit statuten gemaakt, dus ik vond het doodeng, wat ertoe leidde dat ik een stevig stukje uitstelgedrag aan de orde heb gesteld. Uiteindelijk heb ik het gedaan, en waar ik dacht dat er nog 60 versies heen en weer gemaild zouden worden tussen mij en de notaris, was het eigenlijk meteen goed!
2. Ik heb in Engeland in een Engelse huurauto 400 Engelse miles op de Engelse linksrijdende wegen gereden. Ik vond het van tevoren doodeng, had me erop voorbereid door onderzoek te doen en heb de eerste 2 uur met samengeknepen billen gereden, maar het is gewoon goed gegaan. En die ene keer dat ik onze onnodig grote auto niet uit een parkeerplaats kreeg, heb ik iemand gevraagd of hij het voor me kon doen. Hulp vragen is normaal gesproken een behoorlijke stap voor mij, maar dit ging zo goed als vanzelf, want ik had weinig zin om die auto verrot te rijden.
3. Na een periode keihard werken had ik wel even behoefte aan een mooie vakantie, en dat heb ik voor mezelf mogelijk gemaakt. Ik heb behoorlijk zitten plannen, maar uiteindelijk had ik een mooie balans van ontspanning, self-care, dingen leren, tijd doorbrengen met leuke mensen en tijd voor mezelf. Omdat ik het waard ben.
4. Ik heb bloed gegeven; vorige keer ging het bijna vanzelf, dit keer was het een enorm gedoe, want ik was zo koud dat het bloed niet uit mijn arm wilde stromen. Maar met 2 met warm water gevulde handschoenen op mijn arm, een lange kruik onder mijn arm en een deken over me heen bleek ik net binnen de daarvoor beschikbare tijd toch een halve liter bloed af te kunnen leveren, dus ik heb mijn plicht weer gedaan.
5. Ik ben een aantal keren goed voor mezelf opgekomen. Op een aantal gebieden had ik het gevoel dat ik dingen moest doen die niet bij mij passen, maar omdat ik iemand ben die op zich gewoon dingen doet omdat iemand anders zegt dat het moet en altijd dingen afmaakt, vond ik het moeilijk om er iets van te zeggen of om het gewoon niet te doen. Maar ik heb er dus toch iets van gezegd, en het hielp zowaar. En voor mezelf een dag thuis werken regelen was ook wel een stap, en dat heb ik ook gedaan.
6. En dan nog een oppervlakkig trotsje: ik had van de week een diner, dat Michel heeft georganiseerd omdat hij 20 jaar geleden is gepromoveerd, en ik had precies dezelfde outfit aan als toen. Nou ja, met betere schoenen, want daar heb ik me wel in ontwikkeld. Ik weet niet precies waarom ik hier trots op ben, want het betekent gewoon dat ik 20 jaar geleden ook al te zwaar was en dat ik een hoarder ben, maar goed, mijn gevoel is mijn gevoel.