Trots op mezelf – juni

Ik schrijf deze blog in een hotel in Rotterdam, alwaar ik mezelf fêteer op een minivakantie met mezelf. Die had ik hard nodig – harder dan ik dacht toen ik hem boekte, want het plan was om nu al een tijdje niet meer rector te zijn, de boel lang en breed te hebben overgedragen en dan even 3 dagen te gaan chillen. De realiteit is helaas een stuk weerbarstiger, zodat de rector gisteren gewoon keihard een dag niet op school is geweest, maar dat is misschien ook wel een keer goed. Ik had hoe dan ook voldoende tijd om met een glas bubbels in mijn hand na te denken over waar ik allemaal trots op ben. En ach, dan kan je er net zo goed een lijstje van maken.

1. Ik ben weer eens een poging aan het doen om wat aan mijn gewicht te doen, niet omdat het getal op de weegschaal me tegenstaat, maar omdat ik me beter voel als ik wat fitter ben en als ik niet ongeveer 10 kilo extra Susannah met me mee hoef te slepen. Bovendien ervaar ik dat extra gewicht als de fysieke manifestatie van een boel stress, en dat wil ik niet meer. Kortom, veel sporten, maar op een leuke manier, en op mijn eten letten, maar op een lekkere manier. Het zal een langzaam proces worden, en dat is prima.
2. In dat kader: ik heb een paar keer een middag of avond gehad waarop ik allerlei dingen heb gegeten die niet echt passen binnen het project om af te vallen. Dat gebeurt natuurlijk altijd tijdens zo’n project, en daar ben ik niet per se trots op, maar waar ik wel trots op ben is dat ik het mezelf geen seconde kwalijk heb genomen. Ik ben niet de vijand hier; daar moet ik mezelf soms aan herinneren.
3. Ik heb een heel productieve heidag georganiseerd voor de schoolleiding. Er was een goede locatie met prima catering, het programma zat goed in elkaar, ik had een aantal oefeningen meegenomen (bijpraten aan de hand van kaartjes, er was een post-itblad en een feedbackspel) en we hebben ontzettend prettig met elkaar gewerkt. En gekletst, want dat hoort ook bij zo’n dag.
4. Samen met Michel heb ik op school een aspergediner voor 30 man georganiseerd. Het was een mooie avond, met heel veel asperges, zalm, ham, ei, aardappeltjes en een emmer hollandaisesaus. En 3 soorten witte wijn, meegenomen door onze collega Nico, die een verleden in de wijnhandel heeft. Het was allemaal lekker, maar dat was niet eens het meest belangrijke; dat 30 collega’s na bijna een heel schooljaar samenwerken op vrijdagavond nog een keer bij elkaar willen komen voor iets informeels, is geweldig en zegt iets over ons team. En daar ben ik trots op.
5. Nou ok, nog 1 werkdingetje dan (ik kan er niks aan doen, ik heb gewoon heel veel gewerkt, dus zo goed als alles zit in die sfeer): ik heb samen met een paar collega’s een focusborrel georganiseerd, waarop alle docenten die erbij wilden zijn hun input, vragen en twijfels kwijt konden over een onderwijsvernieuwing die we op school willen doorvoeren. Dat was een zeer positieve sessie, die ook zeker veel heeft opgeleverd. Ik ben trots op de organisatie, maar ook op de manier waarop we ons als schoolleiding hebben gemanifesteerd.
6. Verder nog wat kleine dingen: de kansengelijkheidsstichting waar ik het vorige keer over had is weer een stapje verder, we hebben een bank gekocht, ik heb een paar keer dingen uit mijn agenda geschrapt omdat het echt teveel werd, ik heb een heleboel gesprekken met mijn team gevoerd, een paar lastige confrontaties gewoon aangegaan en ik ben waar mogelijk op tijd naar bed gegaan. Aan self-care zou ik op het moment nog veel kunnen verbeteren, maar er is een begin. Slaap is tenslotte heel belangrijk.