Net als de ‘Tot zover’ van januari schrijf ik deze ‘Tot zover’ ruim na mijn eigen deadline, maar inmiddels heb ik mezelf aangeleerd om daar niet mee te zitten. Dat komt ook doordat ik, anders dan in januari, net een week vakantie achter de rug heb, waarin ik ruim de gelegenheid zou hebben gehad om dit stuk eruit te beuken, en kennelijk een andere keuze gemaakt heb. Dan zou het merkwaardig zijn als ik er vervolgens een probleem mee zou hebben gehad. Februari was voor een korte maand bovendien tamelijk eventful, vooral omdat de hele maand in het teken stond van het aankomend plaatsvervangend rectoraat op school, dat direct na de vakantie ingaat, en dan…