-
George Michael
Ze vallen bij bosjes, in 2016. De helden. Omdat het meerendeel van mijn muzikale helden gewoon heel oud is, is het helemaal niet zo raar dat ze overlijden. Leonard Cohen was in de 70, David Bowie is ook niet bepaald in de kiem gesmoord. Prince had ik niet zien aankomen, maar van het overlijden van George Michael was ik echt wel even stil. Ik hem altijd geweldig gevonden – toen hij nog hetero was ten tijde van Wham! en ook daarna. Die is wat mij betreft echt te vroeg gegaan.
-
Tijd voor een dansje
Ik ben niet zo’n danser. Of eigenlijk ben ik helemaal geen danser. Maar ik weet zeker dat ik, als ik zo’n jurk aan zou hebben, ook de hele dag met mijn kont zou staan zwaaien. En het dan dansen noemen natuurlijk.
-
Nooit genoeg boeken
Ik neem me zo vaak voor om geen boeken meer te kopen. Want ik heb al zoveel boeken, zowel in hardcopy als op mijn geliefde ereader. Maar ja, het vlees is zwak, althans het mijne. Dus dit plaatje is heel herkenbaar. En ‘Mayor of Failure’ vind ik een prachtige titel.
-
Omgevallen
Wat een prachtig plaatje is dit. Het schijnt heel warm geweest te zijn en de uniformen zijn natuurlijk niet superluchtig, dus dat het iemand uiteindelijk iets te veel is geworden kan ik me best voorstellen. Ze hebben hem overigens wel weer overeind geholpen, maar hij ligt er hier mooi bij. Die voeten. Daar kan ik uren naar kijken.
-
Lezen
Ik had zulke ambitieuze leesplannen voor deze week. Ik loop namelijk behoorlijk achter op mijn doel om 52 boeken te lezen dit jaar (althans, volgens Goodreads ben ik ‘3 books behind schedule’), en hoewel ik natuurlijk helemaal zelf bepaal hoeveel boeken ik wil lezen, heb ik bepaald dat ik er gemiddeld 1 per week wil lezen, dus ik zal nu toch echt in actie moeten komen. Of eigenlijk uit actie. En gewoon lekker gaan lezen. Want dit doel heb ik gesteld omdat ik het leuk vind om te lezen, dus wat let me?
-
Throwback Thursday
Deze foto kwam ik tegen toen ik op Facebook een foto van mijn moeder zocht. Ik geloof dat hij door een nicht van mijn moeder (de ‘Madonna’ die op het stickertje onder de foto staat – ik heb verre familie die Madonna heet, dus ik ben tevreden) gepost is. Ik sta er zelf ook op: dat meisje met die scheve pony, naast die mevrouw met die mooie benen (mijn oma). Die mevrouw daarachter is mijn moeder. Grappig dat ik inmiddels meer op mijn moeder lijk dan op mezelf. Aan de andere kant: het kan erger.
-
Herfst
Het is herfst, mensen. Ik heb de herfst-tafel al ingericht (lees: ik heb 4 kastanjes op de tafel in de woonkamer gelegd), de blaadjes vallen, het regent, dit weekend gaat de kachel aan. En ik mag van mezelf na 1 oktober maillots dragen, wat goed uitkomt, want ik heb schaafwonden op mijn knieën en zonder panty zie ik eruit als een kind van 6 met speeltuinschade.
-
Een beetje advies
Er zijn zoveel zoete motivatieteksten op internet te vinden, die je op de muur kan laten zetten, of op je arm kan laten tatoeëren of als desktopafbeelding kan instellen. En dat kan je prima doen, ga gerust je gang, maar ik word er een beetje wee van. Dat is dit advies misschien ook wel een keer leuk. Want laten we eerlijk zijn: we willen toch gewoon awesome zijn? Ik althans wel.
-
Papegaai
Ik weet niet precies waarom, maar ik word elke keer als ik dit zie gewoon heel vrolijk. Wie had dat gedacht? Je hoeft alleen maar wat armpjes op een vogel te tekenen en ik ben blij. Een kinderhand is kennelijk gauw gevuld.
-
Even een feestje tussendoor
Volgens mij heeft iedereen het nu druk. Althans, iedereen die ik spreek. Misschien maken we ons wel te druk en valt het allemaal mee, dat kan ik niet inschatten, maar hoe dan ook denk ik dat het tijd is voor een hamsterfeestje. Want dat is het eigenlijk altijd.