Maandag stond er een stuk in de Volkskrant (het stond in het weekend ook in De Morgen, maar voor het Nederlandse publiek werd het nog een keer gerecycled), van de hand van Halina Reijn, waarin ze uitlegt dat zij op haar 39ste moet constateren dat zij niet kinderloos is omdat ze een veel te leuk leven heeft om te settelen met een aardige meneer en baby’s te maken, maar dat ze pech heeft, en eigenlijk al die tijd een man en een gezin had gewild. Ik heb alle begrip voor haar teleurstelling in dit aspect van haar leven, al moet ik wel zeggen dat ik na het stuk te hebben gelezen…