Ik krijg nooit papieren post. Toen mijn vader nog werkte, stuurde hij weleens ansichtkaarten uit interessante plaatsen, maar inmiddels ligt er in de brievenbus voor mij nooit iets spannenders dan de nieuwsbrief van de VNG (maak me gek), een folder van een groothandel in Aziatische producten waarvoor ik me al jaren vergeet af te melden of de Flow, waar ik een abonnement op heb, dat ik wel al heb beëindigd, maar dat nog tot januari doorloopt. Er komt plenty post verder, maar dat zijn pakketjes die ik zelf besteld heb, dus die tellen niet. Tot mijn grote verrassing kreeg ik laatst een DM op Twitter van de firma Plukkruidje, die mijn…