Een weekend weg met mezelf
Als iemand al mijn activiteiten overziet, zou hij heel goed kunnen denken dat ik graag mensen om me heen heb. Nou heb ik op zich niks tegen mensen, en die mogen best in mijn buurt verkeren, maar eigenlijk ben ik stiekem best graag alleen. Het komt er echter in de praktijk niet zo heel vaak van. De meest extreme me-time die ik heb is in het openbaar vervoer, want dan heb ik mijn koptelefoon op en mijn e-reader bij de hand, dus dan maakt het me verder niet uit dat ik word omringd door andere mensen, want als ik ze niet hoor of zie, zijn ze er niet. Ik ga graag alleen naar de bioscoop en alleen naar musea (ik vind musea zo heerlijk rustig, dat ik daar geen aanspraak hoef te hebben, want dan is de rust weg; althans, zo dacht ik erover, inmiddels praat iedereen de hele tijd keihard in musea, dus de rust is ver te zoeken), maar dat is het wel zo’n beetje. Tot afgelopen weekend. Want M was voor zijn werk naar Parijs, en hoewel ik in het verleden vaak ben meegegaan, had ik nu een ander plan: een romantisch weekend Zwolle met mijzelf. Er schijnt een officiële term voor te zijn: masturdating. Ik heb in een heel oude blog weleens geschreven over een diner voor 1 dat ik genoten heb in Leiden, maar ik wilde het project nu naar het volgende level tillen.
Dus ik reserveerde een mooie kamer in een hotel dat ik altijd al fijn gevonden heb, Pillows, waarover volgende week een hotelrecensie zal verschijnen, verzamelde boeken op mijn ereader (want Pillows heeft fijne bedden waarin het heel goed lezen is), laadde mijn koffer vol met badproducten, kocht een mooie nieuwe pyjama en onderzocht leuke winkels en restaurants in Zwolle. En toen werd het pas echt masturdating op hoog niveau, want ik bedacht ineens dat ik misschien wel kon gaan lunchen bij De Librije. Het leek me dat ik weinig kans had op een plekje daar, want naar mijn perceptie is het altijd vol, maar ik kon op zaterdag een tafel voor 1 krijgen. En daarmee had ik wel weer genoeg gepland, want het leek me typisch Susannah om een weekend te claimen om een beetje te ontspannen en het volgens helemaal vol te rammen met allerlei afspraken, zodat ik vervolgens weer totaal opgefokt met de pest in mijn lijf in een hotelkamer zit omdat iedereen, in dit geval vooral ik, altijd alles van me moet. Dat wilde ik dus niet. Ik vertrok vrijdagochtend rustig om 10.30, nam de trein naar Zwolle en kwam ruim voor de toegestane inchecktijd in het hotel aan. Mijn kamer was gelukkig al klaar, dus ik heb mijn territorium even afgebakend, mijn tas uitgepakt, het hotel verkend en toen ben ik de stad ingegaan.
Het eerste doel was Museum de Fundatie, waar ik, ondanks eerdere bezoeken aan Zwolle, nog nooit geweest was. Ik heb 2 fototentoonstellingen, 1 Nick en Simon-tentoonstelling, 1 Turner-tentoonstelling en de vaste collectie gezien, en dat alles in ongeveer anderhalf uur. Fijn, zo’n overzichtelijk museum. Daarna ging ik wreed shoppen, wat vooral bestond uit rondlopen door de binnenstad en als ik een winkel zal die me de moeite waard leek, meteen naar binnen. In Zwolle zijn nogal wat leuke winkeltjes, dus ik had genoeg te zien. De aanschaffen vielen overigens alleszins mee: een fles badschuim, een mok en 3 paar kniekousjes (ja, als ik uit de band spring, ga ik ook helemaal los). En wat Kerstcadeaus voor anderen, maar dat ga ik hier natuurlijk niet vertellen. Ik bezocht Waanders in de Broeren, een boekenwinkel in een kerk, en Blue Sakura, een all you can eat sushirestaurant in een kerk, en ik juich de manier waarop Zwolle omgaat met ontkerkelijking van harte toe. Nadat ik me ongans had gegeten aan sushi ging ik weer naar het hotel, waar ik in bad heb gelegen, heb gelezen, tv gekeken en schandelijk vroeg* ben gaan slapen.
De volgende ochtend heb ik ontbeten, weer wat gelezen en geblogd, waarna ik mezelf mooi heb aangekleed voor mijn hete date bij De Librije. Niemand leek me daar raar of zielig te vinden omdat ik daar in mijn eentje was (of ze zijn daar zo sjiek dat ze je in elk geval niet in je smoel uitlachen omdat je raar of zielig bent, dat kan ook), en ik kreeg een mooi tafeltje in een hoek, zodat ik iedereen kon bekijken in het restaurant, inclusief het stel dat de hele lunch hun respectieve telefoons zat te checken. Dan kan je inderdaad net zo goed alleen gaan lunchen. Ik heb mezelf getrakteerd op een lunch van zeven gangen, met een klein wijnarrangement, en er waren ook nog allerlei amuses en dingetjes tussendoor. Het was heerlijk en precies wat ik me ervan had voorgesteld; een uitgebreider verslag, met foto’s, volgt nog. Na de lunch bleek het inmiddels te hozen, maar ik kreeg van de aardige mevrouw die mij mijn jas gaf ook een enorme paraplu cadeau – zo’n paraplu waar je met zijn tweeën prima onder kan lopen, maar in je eentje is het nog veel fijner. Ik wandelde vrolijk terug naar het hotel en ging weer liggen lezen in bad. Want dat kan dan – ik was niemand verantwoording schuldig, dus waarom zou ik niet twee keer in 24 uur in bad gaan? Ik heb ook nog wat in bed gelezen, en toen ben ik gewoon gaan slapen. Om 23.00.
En toen ik wakker werd, was het alweer bijna tijd om naar huis te gaan. Ik rekende af, laadde mezelf nog even helemaal vol met ontbijt, en stapte in de trein. Thuis had ik ook nog even de tijd voor mezelf, want M kwam pas om 22.00 terug, dus ik kon mijn koffer uitpakken, naar de gym gaan en wat boodschappen doen. En omdat ik toch aan het masturdaten was, ben ik nog even met mezelf naar de film gegaan. Ik vond het heerlijk, zo’n weekend alleen dingen doen waar ik zin in heb. Het waren geen dingen die ik anders niet met M zou kunnen hebben gedaan, maar mezelf op deze manier een weekend cadeau doen, dat zou ik best wel vaker kunnen doen. Ik ben ontspannen teruggekeerd, met heel veel verhalen om aan M te vertellen, en hij had ook veel verhalen over wat hij allemaal in Parijs had beleefd. Ik zou me zomaar kunnen voorstellen dat een weekend apart in de meeste relaties een heilzame werking zou kunnen hebben. Want laten we eerlijk zijn: als je jezelf geen luxe weekend vol verwennerij waard vindt, waarom zou iemand anders dat dan wel moeten vinden?