Recuperatievakantie

Een van de prettige ontwikkeling van de afgelopen jaren is dat we als docenten, althans op de school waar ik werk, een paar dagen per jaar hebben die we als vrije dagen kunnen opnemen. Dit heeft iets te maken met een ingewikkelde constructie met betrekking tot overuren die niet uitbetaald kunnen worden, maar daar ga ik me niet in verdiepen, want dan word ik denk ik boos (hoezo word ik geacht overuren te draaien waarvan we bij voorbaat weten dat die niet uitbetaald kunnen worden?), maar dat hoeft ook niet, want ik vind het heerlijk dat ik met mijn aanstelling van 0,66 toch 33 uur vrij mag nemen. Dat komt concreet neer op 4 dagen en 1 uur, die ik kan inzetten op de manier waar ik zelf het meeste zin in heb. Dat ene uur heb ik ingezet voor het Songfestival, en de afgelopen week heb ik 2 dagen gebruikt om een hele week vrij te kunnen nemen. En dat kwam goed uit, want Michel en ik hadden zin om een week er volledig uit te gaan, zodat ik een huisje heb gereserveerd op het Dormio Resort Maastricht (een upmarket Center Parks) om daar eens even rustig tot onszelf te komen. Ik had natuurlijk nog wat werk te doen daar, want school houdt niet op, dus dat betekende 2x per dag de mail checken, en bovendien had ik namens Grapefinds, voor wie ik mag schrijven, twee afspraken met bedrijven in Maastricht: Beluga Loves You en Thiessen Wijnkoopers. Maar dat was natuurlijk helemaal niet erg.

Op maandag reden we naar Limburg, stopten we nog even in Nederweert om asperges te kopen waar ze die ochtend bruut uit de grond waren getrokken en namen we intrek in ons huisje. Dat bleek precies zo mooi als op de foto’s, met een open haard (kwam goed uit, want het was behoorlijk koud), een fijne keuken, twee slaapkamers en een zalige badkamer met ligbad. Dinsdag hebben we een mooie fietstocht gemaakt – althans, een halve mooie fietstocht, want de eerste 20 kilometer was het zalig fietsen door Limburg, en de tweede 20 kilometer was het verschrikkelijk, want eerst regende het, toen hagelde het, en daarna regende het weer. Gelukkig konden we toen we volkomen verkleumd weer in het huisje waren, lekker in bad liggen om weer op te warmen, en daarna hadden we een dinerbox met 8 prachtige hapjes van Flavourz by Servais. Michel ging woensdag weer fietsen, en ik ging een interview afnemen bij Thiessen en lunchen met mijn moeder. Donderdag was echt een topdag, want we mochten ons om 11.00 samen melden bij Beluga Loves You, waar we vier gangen heerlijk hebben mogen eten, met wijn – en dat terwijl heel Nederland zit te snakken om een horeca-ervaring. En na zo’n mooie week was het helemaal niet erg om vrijdag weer naar huis te rijden – natuurlijk via Nederweert, want we moesten ook asperges mee naar Leiden nemen. Ik ben helemaal uitgerust en opgeladen voor de nieuwe week, en dat mag ook wel, want bij het 2x per dag de mail checken is mij duidelijk geworden dat er genoeg te doen is. Misschien was het meer een precuperatie- dan een recuperatievakantie, maar hoe dan ook: ik ben er klaar voor!