Tot zover april
Ik wil niet de indruk wekken dat ik een enorme globetrotter ben, want als iemand het me zou vragen zou ik nog altijd beweren dat ik ‘niet zo’n reizer’ ben, maar ik moet nu toch constateren dat ik voor de tweede achtereenvolgende maand in een buitenland mijn einde van de maandblog zit te schrijven. Van Gdańsk naar Rome in een maand, en er zat nog een boel tijd tussen, waarin ik ook niet stil heb gezeten. Gelukkig niet, want zo zit ik in geen enkele wedstrijd – dat is mijn kracht en mijn zwakte.
Cultuur van de maand: Omdat ik de maand begon in Gdańsk en ik daar niet alleen was om mooie laarzen te kopen, heb ik daar nog even een museum meegepikt: het barnsteenmuseum. Ik heb daar al over geschreven in de grote Gdańsk-blog, en daar heb ik weinig aan toe te voegen, dus dat doe ik maar niet. Verder ben ik met Michel in de Leidsche Schouwburg naar ‘Een Meeuw’ van Tsjechov, in de bewerking van Ilja Pfeijffer gegaan (heel mooi), met Saskia naar de Simple Minds (best prima in het kader van ‘nu kan het nog’) en twee keer naar de bioscoop: Morbius (niet zo best), Fantastic Beasts And Where To Find Them: The Secrets of Dumbledore (zeer vermakelijk). Thuis zag ik aan qua film The Adam Project en qua series The Gilded Age en Bridgerton seizoen 2. Ik geloof dat ik die laatste minder dan de eerste vond. Ik heb 4 boeken gelezen, waarbij ik het meest enthousiast was over Je kan het (doen)! van mijn BFF Lianne en If we were villains van M.L. Rio (maar het boekenweekgeschenk was ook tof).
De hoogtepunten van de maand: Hij kwam al voorbij in de cultuur van de maand, maar Lianne heeft een nieuw boek en ik mocht meedoen met een deel van de PR: de boekenborrel bij de uitgever (zo leuk) en de signeersessie bij Donner (ook heel leuk). Los van het feit dat het mooie bestedingen van twee middagen waren was (en ben) ik ook supertrots op haar. Op Eerste Paasdag mocht ik in Toomler bij Echt Gebeurd optreden in een verhaal over de liefde, dat vond ik ook wel een hoogtepunt. En tot slot: de Athene-reis, die 2 keer is gecanceld vanwege corona, ging eindelijk door.
Leukste outfit van de maand: Voor het optreden in Toomler droeg ik de gele broek die hoort bij het pak dat ik aan had willen doen naar een optreden in het kader van het Leids Cabaret Festival, maar ik werd daar niet voor geselecteerd. Ik combineerde het in het kader van de Leiden-pride met een t-shirt waar met glitterletters ‘Jûh’ op stond, en ik vond het eigenlijk wel een heel mooie outfit. Ik heb ook een jurk aangehad waar iedereen enthousiast over was, een vegan-leren jurk, maar ik voelde zelf de magie niet echt.
De dieptepunten van de maand: Het bezoek aan de tandarts, aan het eind van de maand, was echt wel een dieptepunt, want toen bleek dat de diagnose van de kaakchirurg, dat al die ellende door stress veroorzaakt was, onzin was en dat er daadwerkelijk iets met me aan de hand was, want ik heb een verstandskies die er alsnog uitmoet. Tijdens een training met de schoolleiding moest ik een aantal dingen aan de orde stellen die ik niet zo leuk vond, en dat was best heftig. Ik heb er niet van genoten, maar het zal wel ergens goed voor zijn geweest. Ik ben naar Amsterdam gereisd voor een bijeenkomst die toen ik daar was online bleek te zijn – niet echt een full-blown dieptepunt, maar wel een bummer.
De mislukkingen van deze maand: Op zich is deze maand relatief mislukking-vrij gebleven. Althans, ik ben weer een paar kilo zwaarder, ik heb een boel spullen gekocht die ik eigenlijk niet nodig heb, ik heb niet de lesbezoeken gedaan die ik had willen doen en ik heb nog steeds geen volledig communicatieplan afgeleverd, maar al met al vind ik dat ik best tevreden mag zijn over april. Ik hoef ook niet op zoek te gaan naar faal-ervaringen, lijkt me.
De prestaties van deze maand: Dat we eindelijk in Athene zijn, mag wel een prestatie heten; ik heb er keihard voor gewerkt en het is eindelijk gelukt. Het aan de orde stellen van dingen tijdens de training was een zure appel waar ik toch maar doorheen heb gebeten. De belastingaangifte was begin april al de deur uit, ik heb een mooi verhaal verteld bij Echt Gebeurd, ik was op BNR om te praten over de affaire van Drimmelen (en ik stond ook in Trouw over hetzelfde onderwerp). En op zich was het best stoer dat ik in mijn eentje naar Gdańsk ging – althans, dat vind ik zelf.
Lekkerste van de maand: Op 1 april had ik een mooi diner bij Correze. Ik at met Roxana bij Putaine in Rotterdam, een mooi restaurant waar ik waarschijnlijk niet gaaf genoeg voor was, maar het was wel lekker, gek genoeg vooral de desserts. Na Echt Gebeurd aten Michel en ik bij L’Entrecôte Et Les Dames, dat vond ik erg prettig, want ik hou van mono-menu’s. Maar het mooist was het prachtige diner bij Wils in Amsterdam met Michel, met allemaal heel bijzondere gerechten – het dessert van peer, zuurkool en bergamot was geweldig.
