Trots op mezelf – mei

We zitten weer rond de helft van de maand, dus ik mag in het kader van mijn goede voornemens weer even uitleggen waarom ik trots op mezelf ben – en daar is op zich altijd wel een reden voor, al moet ik bekennen dat ik vooral trots op mezelf ben in de dagen nadat ik het ’trots op mezelf’-lijstje van de maand heb opgesteld. Maar goed, als dat is wat ik ervoor nodig heb om mezelf even 48 uur supertof te vinden, dan zij dat zo. Ik zou me bijna afvragen waarom ik niet om de 2 dagen zo’n lijstje maak, want dan zou ik permanent trots zijn, maar ik vermoed dat helemaal niemand, inclusief ikzelf overigens, daarop zit te wachten. Dus ik trap bij dezen weer even 48 uur forse tevredenheid over mezelf af. Heerlijk.

1. Ik ben vanochtend een kwartier eerder, dus om half zes, opgestaan om naar de maansverduistering die was aangekondigd te kijken. Het was helaas bewolkt, dus ik heb niets gezien, maar ach, de dag beginnen in de tuin met niets anders dan een ‘I am a feminist’-slaapshirt aan is ook wel weer eens een nieuwe ervaring. En bovendien heb ik daarna nog best wel wat werk gedaan.
2. Na een kleine 3 jaar organisatiestress is uiteindelijk de Athene-reis voor mijn leerlingen doorgegaan, en ik moet zeggen: als je jaren de tijd hebt om een programma aan te scherpen, levert dat wel een mooi programma op. Ik had in elk geval een deel goed voorbereid; volgend jaar heb ik alles voorbereid, denk ik, maar het was nu genoeg. Het was leuk, leerzaam en gezellig, en dat is een prima prestatie.
3. In het kader van mijn portefeuille ‘Communicatie’ heb ik op verzoek van veel collega’s de wekelijkse communicatie vanuit de schoolleiding nieuw leven ingeblazen. Dit betekent dat ik in de loop van de week permanent een tabje met een conceptversie open heb staan, zodat ik er meteen dingen in kan plakken. Het verschijnt op vrijdag en het is vooralsnog goed ontvangen. Een van de eerste echt tastbare effecten van mijn schoolleiderschap!
4. Een voormalig lid van de schoolleiding van mijn school heeft als afscheidscadeau een fuchsia laten kweken en gezegend met de naam ‘Novum Salutem’ (dat is geen Latijn; althans, het zijn twee Latijnse woorden achter elkaar, maar dan kan je het plantje net zo goed ‘Verbum Penis’ noemen). Alle collega’s hebben een stekje van het plantje gekregen, maar het blijkt een beetje een diva – het meerendeel van de fuchsia’s is inmiddels overleden. Maar die van mij niet, want met een beetje hulp van Pokon en de app van Plantsome heb ik ‘Til ze fuchsia’, want zo heet hij bij mij, niet alleen in leven gehouden, maar hij heeft inmiddels al 3 bloemetjes.
5. Ik heb de meivakantie gebruikt zoals je een vakantie zou moeten gebruiken: cultuur (een paar keer naar de bioscoop, veel lezen, naar een museum, series uitspelen), bewegen (lekker veel wandelen, deels in de zon,  deels in Athene in de zon, maar ook als het minder mooi weer was toch die 10.000 stappen pakken), gezellige dingen doen (op een terras zitten met Lianne, uit eten met Michel, bij Martine langs, taco’s eten met Karlijn), avonturen beleven (naar Athene en met de auto naar Groningen rijden) en gewoon een beetje bijslapen. Heerlijk. Ik leer het wel. De volgende stap is de schoolmail op de ‘out of office’-reply en alle appgroepen die met mijn werk te maken hebben op mute zetten, maar daar ben ik nog niet aan toe. Komt wel!