Toch maar weer cancellen

Iemand die het nieuws ook maar een beetje volgt is er zich terdege van bewust dat het aantal corona-besmettingen weer aan het toenemen is. Dat wordt natuurlijk voor een groot deel veroorzaakt door het feit dat er gewoon veel meer tests worden afgenomen – dat het aantal gemeten besmettingen stijgt, maar het aantal IC-opnames vooralsnog niet is op zich hoopgevend, maar het is natuurlijk een kwestie van tijd voordat de mensen die kennelijk corona kunnen hebben zonder aan de beademing te hoeven het virus als een zomercadeautje doorgeven aan iemand die wel op de intensive care terecht zal moeten komen. Bovendien zijn er allemaal mensen die kennelijk denken dat in een vliegtuig op vakantie gaan naar het buitenland een soort democratisch grondrecht is, dus die gaan met zijn allen naar een land dat code geel heeft en code oranje krijgt, en dan in een volgepakt Schiphol lekker op elkaar gaan staan ademen. En tot slot hebben we de mensen in Nederland die vinden dat het allemaal wel meevalt, schijt hebben aan de 1,5 meter of ineens besluiten dat de maatregelen niet voortkomen uit gedegen overleg van verstandige mensen maar een soort mind control van de overheid vertegenwoordigen, en dus bij wijze van protest tegen Big Brother gaan oproepen om lak te hebben aan gepaste afstand, handgel en quarantaine als je in de buurt van iemand die potentieel besmet is. De Belgische topviroloog Marc van Ranst noemt dit ‘natuurlijke selectie’, maar ja, die mensen die aan hun eigen stupiditeit ten onder willen gaan zullen ongetwijfeld nog wat mensen besmetten voordat ze er zelf spijt van krijgen. En ik wil graag niet een van die mensen zijn, dus ik hou me keurig aan de afstandsregels en de symbolische mondmaskers in het openbaar vervoer.

Dat heeft voor mij weer wat concrete gevolgen gehad. Vandaag zou ik met de trein naar Rotterdam gaan, natuurlijk met een mondmasker, maar het doel was een borrel van een nieuw platform waar ik voor ga schrijven (waarover binnenkort ongetwijfeld meer), waar allerlei mensen zouden zijn die ik niet ken, en met een reëel risico dat het binnen gehouden zou worden. Ik had er al met al toch wat moeite mee, dus ik heb afgezegd. Daar heb ik nu een beetje spijt van, want ik vind het belangrijk om bij eerste bijeenkomsten te zijn (als je die mist wordt het vaak lastig om er later tussen te komen), ik had er erg veel zin in en bij nader inzien was het weer prima, dus misschien had het niet eens gehoeven. Ook de srprsme-roadtrip die ik samen met Michel zou doen, half augustus, hebben we toch maar gecanceld. Het is lastig om nu in te schatten hoe het dan met de corona-verspreiding zal zijn, maar we voelden ons er niet echt prettig bij om vanuit een hotel dat we niet kennen een stad die we niet kennen te gaan ontdekken. Gelukkig stelt srprsme zich klantvriendelijk op en is onze volledige reissom in onze digitale wallet opgenomen, dus als alles weer rustig is kunnen we alsnog op reis. Van een van de twee vliegreizen hebben we nu ook ons geld teruggekregen van KLM, en met die tweede komt het ook wel goed. Niet alleen onze oorspronkelijke vakanties, maar ook de vervangende vakantie-activiteiten zijn nu gecanceld. Gelukkig heb ik een nieuwe fiets. En nog een hotelreservering in Maastricht, maar die staat vooralsnog toch maar met potlood in mijn agenda…