Rondje door de stad

Een paar uur nadat ik vorige week een blog schreef over hoe ongelooflijk moe ik was (en nog steeds ben overigens, maar dat wist ik vorige week niet), besloot ik toch maar mijn karkas van de bank te slepen en de stad in te gaan. Ik had ambitieuze plannen om te gaan sporten, maar die had ik alweer geschrapt, want moe, en hoewel ik vooral zin had om op de bank te zitten en te zwelgen in zelfmedelijden, want moe, wist ik dat ik toch de deur uit moest om de fietssleutel en koptelefoon die ik in de kroeg had achtergelaten, want moe en dan ga ik dingen vergeten, op te halen. En omdat ik als raadslid de portefeuille cultuur heb, vond ik ergens ook wel dat ik, als ik toch de stad in ging, best even gebruik kon maken van het rijke aanbod van de Kunstroute 2019. Elk jaar in september is er Kunstroute, waarbij allerlei galerieën en andere locaties de deuren open stellen voor mensen van binnen en buiten Leiden om te komen kijken naar werk van vooral lokale kunstenaars. Dit jaar was de Kunstroute verspreid over 86 locaties, die ik natuurlijk niet allemaal kon zien (vooral omdat ik op zondag om 15.00 pas in actie kwam), maar als ik het wel structureel had aangepakt, had ik werk van maar liefst 165 kunstenaars kunnen zien. Dat is misschien wel een mooi project voor een ander jaar; nu heb ik het iets bescheidener aangepakt.

Ik begon bij Sander Wiersma, die ik oorspronkelijk heb leren kennen als de partner van een van mijn (nu voormalige) collega-raadsleden, maar die gewoon een heel getalenteerde kunstenaar is. Op de zolder van hun prachtige huis was het vol met mensen die Sander’s atelier en werk wilden bekijken, en op de binnenplaats kon je bij Peter een drankje drinken. Daarna liep ik via een aantal sieradenwinkels (want sieraden vallen zeker ook onder de kunst, althans, die van Isabelle Riffon en De Zilverling wel) op de Pieterskerk-Choorsteeg naar de Langebrug, waar ik een random galerie binnenliep, om aangenaam verrast te worden door het werk van Jan Nederlof: heel donkere stillevens van bloemen en objecten uit het dagelijks leven, tegelijkertijd heel erg modern en klassiek. Op de Langebrug moet ik altijd bij Eva Schreuder langs, want zij is een ongelooflijk tof mens en ze maakt prachtige sieraden. Bovendien hing in haar winkel werk van Casper Faassen, en dat zie ik altijd graag. Een terloopse blik in een galerie leverde me een enthousiaste begroeting door Barbara van Druten van Artvertisements op, en een leuk gesprek over hun kunstwerk voor de 3 Octobervereniging. In het pand van PS Theater exposeerde mijn huidige collega-raadslid Walter van Peijpe zijn abstracte schilderijen en tekeningen – mooi om te zien dat iemand die cultuur zo’n warm hart toedraagt zelf ook heel creatief is. Toen ik mijn verloren spullen inmiddels weer terug had, had ik nog net tijd om de tentoonstelling ‘The Self’ bij Marktsteeg 10 te zien, met nog meer werk van Casper Faassen en werk van onder anderen Maurice Braspenning, Levi van Veluw en Lara Hospes te zien was. En als mooie afsluiter de prachtige foto’s van Yael Laroes. Toen ik naar huis liep was ik heel erg blij dat ik gegaan ben, en volgend jaar ga ik de Kunstroute iets serieuzer aanpakken.