De feiten onder ogen zien

Een tijdje terug ben ik, met behulp van Personal Body Plan (en mijn eigen inzet en discipline), ongeveer 20 kilo afgevallen. Ik heb daar ruim een jaar over gedaan en ik was heel tevreden met het eindresultaat. Ik had allemaal mooie nieuwe kleren, liep een halve marathon en deed enorm zelfvoldaan over hoe makkelijk het eigenlijk was om af te vallen: je moest gewoon een plan maken, een schema voor je voeding en voor je training hebben, zowel het plan als de schema’s tot uitvoer brengen, en BAM je kreeg het lichaam dat je wilde. Alleen was het niet het eindresultaat. Want als ik eerlijk ben en de feiten onder ogen zie, zit het grootste deel van die 20 kilo gewoon weer aan mijn lijf. Het ging niet eens zo moeilijk. De eerste 5 kilo vond ik op zich niet erg, want ik zag wat foto’s van mezelf waarop ik wel heel smalle schoudertjes had en mijn boezem, die altijd een van mijn unique selling points was, had ook tamelijk matige proporties aangekomen. Na ongeveer een jaar waarin ik het druk had op school en waarin het hele stressrijke circus rondom de gemeenteraadsverkiezingen zich afspeelde zaten er nog 5 kilo aan, en de afgelopen maanden heb ik, samen met mijn partners in crime (chips, champagne en kaas), nog 5 kilo gescoord, zodat ik er nu ongeveer uitzie als plaatje 2 op de spectaculaire resultatenfoto van een paar jaar geleden. Is dat erg? Ja, ik vind dat erg, want ik voelde me toen ik lichter was een stuk beter dan nu. Ik zat heel lekker in mijn vel en in mijn spijkerbroek, ik had meer energie, ik was ondernemender en aanzienlijk minder geneigd om in momenten van stress alles maar op te geven en een zak chips in mijn kanaal te steken. Ik was trots op mijn lijf en wat ik ermee kon doen, en dat had weer tot gevolg dat ik gemotiveerd was om met dat lijf ook daadwerkelijk al die dingen te doen. Dat gevoel mis ik. Aan de andere kant is het ook helemaal niet erg. Ik zie er nog steeds prima uit, ik heb een nieuwe spijkerbroek besteld die ook heel goed staat, ik voel me redelijk fit en ik kan voor energie prima terecht bij de firma Nespresso.  Bovendien is het me niet overkomen, ik ben niet ziek of geblesseerd, ieder pondje is door het mondje gegaan (naar het kontje, maar dat is nu een indrukwekkende reet), en als het eraan kan komen, kan het er ook weer af. Ik weet tenslotte wat ik moet doen: ik moet weer een plan maken, een schema voor mijn voeding en voor mijn training hebben, zowel het plan als de schema’s tot uitvoer brengen, en BAM ik krijg weer het lichaam dat ik wil. Maar ik denk dat ik nu wel heb geleerd dat ik geen enkel resultaat als eindresultaat moet oormerken. Want dan zit ik me voordat ik het weet weer in een te strakke broek te hijsen.