-
Dat hoeven wij toch helemaal niet te kunnen
Vlak voor de zomervakantie begon hadden wij op school personeelsmiddag, en omdat Michel in de tweede helft van het jaar bij ons gewerkt heeft, mocht hij ook mee. De organisatie van de middag lag voor een groot deel (alles behalve de frietkraam die ik bij wijze van lunchbuffet op het schoolplein had laten neerzetten) in handen van de sectie Lichamelijke Opvoeding, en dat hebben we geweten, want er was een ruim aanbod, dat volledig fysiek van aard was. We konden kiezen uit mountainbiken, een klimbos, suppen, kanoën en boogschieten. Omdat ik begon met het wegstrepen van de dingen waarin ik geen zin had, ging het voor mij best makkelijk: ik…
-
Walk of shame
Waar voor veel mensen een walk of shame is dat je ’s ochtends vroeg duidelijk in de outfit van gisteravond met slordig haar vanuit een woning die niet de jouwe is op weg naar huis bent, omdat je kennelijk een nacht vol passie met iemand hebt beleefd, heb ik daar om een aantal redenen niet zo’n last van. Om te beginnen wonen Michel en ik al bijna 25 jaar supermonogaam samen, dus alle eventuele post-coïtale wandelingen zijn gewoon binnen de woning. Maar belangrijker nog is dat ik vind dat niemand zich hoeft te schamen voor een nacht vol passie met wie dan ook, dus dat hele shame-deel hoeft van mij niet zo. Noem…
-
Tot zover juli
Oh mensen, wat was juli een fijne maand. We rondden het schooljaar af, met meerdere feestelijke gelegenheden, ik kwam erachter dat ik werkelijk uitgeput was en nam ook de tijd om daarvan te herstellen, ik was jarig, de vakantie begon, ik deed leuke dingen met mezelf, met oude vrienden, met nieuwe vrienden en met Michel, eigenlijk viel alleen het weer tegen. Een mooie maand om dus even uitgebreid te gaan zitten evalueren. Daar gaan we! Cultuur van de maand: Ik las 7 boeken: het 4de deel van de Midas-softporn waar ik op advies van Lianne aan begonnen ben, in voorbereiding op het voor kijken van de film The Godfather en…
-
Thuis sporten
Ik heb het echt geprobeerd, hoor. Ik had een abonnement bij een sportschool, waar ik braaf met de schema’s aan de slag ging, ik was lid van een yogaschool, waar ik onbeperkt op een matje aan de slag kon, ik had een One.Fit abonnement, zodat ik op allerlei verschillende locaties terecht kon, en ik heb met een personal trainer gewerkt. Maar uiteindelijk mislukte dit allemaal. Niet omdat ik het sporten niet leuk vind. Althans, ik vind het niet leuk, maar ik snap waar het voor is, en als ik het volhoud draagt het keurig bij aan het doel dat ik ermee heb (fitter worden, niet altijd overal pijn hebben, me…
-
Trots op mezelf – januari
Omdat er een massale hoeveelheid reacties is gekomen op mijn vraag of ik door moest gaan met de maandelijkse lijst van dingen (dank, Anne) en omdat het eigenlijk gewoon wel goed is voor de geest om jezelf elke maand even een paar aaien over de bol te geven om te vieren hoe lekker je bezig bent (althans, het is goed voor mijn geest, en deze blog is toch haar speeltuin), heb ik besloten om het project ’trots op mezelf’ vrolijk te blijven continueren. Dus daar gaan we: alle redenen die ik de afgelopen maand heb verzameld om trots op mezelf te zijn: Ik ben in een gehuurde auto op en…
-
Een beetje compassie
Ik sta er in het algemeen om bekend dat ik nogal hard voor mezelf ben. Ik ga dat niet tegenspreken, want als er iets niet klopt aan die gedachte, is het dat het aan de milde kant geformuleerd is. Ik zou mezelf eerder omschrijven als meedogenloos. Ik heb behoorlijk wat ambities en als ik die niet haal, ben ik buitengewoon ontevreden met mezelf, en dan ga ik het doorgaans op 1 vaste manier oplossen, namelijk er structuur opleggen. Als ik vind dat ik te weinig doe op mijn werk, plan ik meer werk in. Als ik vind dat ik teveel geld uitgeef aan dingen die ik eigenlijk niet wil, tuig…
-
Trots op mezelf – september
Tussen 15 augustus en 15 september is er behoorlijk veel gebeurd, op zich ook gewoon een heleboel dat valt in de categorie ‘reguliere zaken’, dus daar hoeft een mens zichzelf niet voor op haar eigen borst te kloppen, maar aan de andere kant is er voldoende om trots op te zijn. Een lijstje maken zoals ik me in januari heb voorgenomen is dus ook best een overzichtelijke opdracht aan mezelf. En op zich is een overzichtelijke opdracht ook wel een keertje lekker om te hebben, dus daar ga ik even uitgebreid van genieten. Ik ben heel voortvarend van start gegaan met het nieuwe schooljaar, door meteen een boel startgesprekken in te…
-
Winnen
Sinds de eerste lockdown begon sport ik elke dag. Dat heb ik me op dag 1 voorgenomen en op dag 15434 (althans, het voelt als dag 15434) doe ik het nog steeds: soms ga ik hardlopen, soms ga ik fietsen, soms doe ik thuis krachttraining met mijn bescheiden collectie dumbells en mijn ene kettlebell, soms doe ik pilates, soms doe ik yoga en als ik echt geen fut heb om ‘echt’ te trainen, ga ik een flink stuk wandelen met een inspirerende podcast op de koptelefoon. Toen Rutte aankondigde dat er weer een beetje bij sportscholen getraind mocht worden maak ik dankbaar gebruik van de mogelijkheid om een op een…
-
In beweging blijven
Toen de eerste lockdown begon (alweer bijna een jaar geleden, mensen, hoe gaan we de verjaardag van corona vieren?) heb ik me plechtig voorgenomen om de vooruitgang die ik had geboekt met betrekking tot mijn dieet- en fitnessregime niet te laten versukkelen. Dat is op zich goed gelukt, want op 17 mei tikte ik mijn streefgewicht aan en ik ben sindsdien maar 2x boven de 10% marge geschoten. En ik ben dus nog steeds, conform de afspraak met mezelf, elke dag aan het sporten. In het begin was dat krachttraining met de Kira Stokes-app of hardlopen, in de zomer kwam daar fietsen op mijn racefiets bij, en ergens in de…
-
Code geel
Als het gaat om het naleven van de corona-maatregelen zouden Michel en ik onder de hardliners (sommige mensen noemen ze coronazi’s) gerekend kunnen worden, want wij slaan zo goed als alle uitnodigingen om bij mensen binnen in huis te komen af, hoe graag we die mensen ook zouden willen zien en hoe veel zin we ook hebben om een keer buiten de deur te eten en te drinken. Omdat we geen auto hebben, vinden we dat we niet ergens in een huisje kunnen gaan zitten, want dan zouden we met het openbaar vervoer worden, en we mogen van de maatregelen geen ‘overbodige OV-ritten’ maken. Als ik ook maar iets rekkelijker was, zou ik…