-
Vakantie-productiviteit
Ik vind het heerlijk als ik het gevoel heb dat ik productief bezig ben. Meestal krijg ik in een dag wel heel veel gedaan, maar soms voelt het meer alsof ik als een soort kip zonder kop maar met een tennisracket als een bezetene rondren en alles wat er uit het servicekanon op me afkomt keihard terugvolley. De dagen waarop ik echt lekker aan het werk ben en het gevoel heb dat ik ook daadwerkelijk iets zinnigs en waardevols heb gedaan zijn dan ook de dagen waar ik het meest van kan genieten. Sinds ik, vanwege mijn promotie op school, zo goed als al mijn side hustle heb beëindigd (het raadslidmaatschap liep af,…
-
Meningen van de dag
Ik heb heel lang een Twitter-account gehad waar ik niet zoveel mee deed. Dat kwam vooral doordat ik in mijn bio had staan dat ik raadslid was voor D66, wat destijds gewoon waar was, maar wat verrassend vaak tot gevolg had dat ik werd uitgescholden. Zo heb ik een keer iets getweet over het Nieuwjaarsconcert, dat dat jaar voor het eerst niet door Joop van Zijl of Edwin Rutten maar door Margriet Vroomans werd gepresenteerd. In mijn tweet zei ik iets over boze mannen die er vast niet tegen kunnen dat ook dit onderdeel van hun leven niet veilig was voor de overname van alles door vrouwen, en dat heb…
-
Tot zover november
Mijn eerste maand als schoolleider was een hectische, gelijk met allerlei corona-maatregelen en ander gedoe. Soms ging ik te snel, soms ging ik te langzaam. Ik heb een assessment gehad, waarbij ‘daadkracht’ tot een van mijn aandachtspunten werd gebombardeerd, en dat is in veel opzichten dus terecht. Verder heb ik weinig gelezen, althans weinig boeken in aantal, maar wel in moeilijkheid, ben ik meerdere keren in Amsterdam geweest om leuke dingen te doen en kocht ik alvast zo’n beetje alle Kerstcadeaus. Prima maand dus, al met al! Cultuur van de maand: Met leerlingen ging ik naar Amsterdam en bezocht ik voor het eerst het Joods Historisch Museum en het Paleis op…
-
Conclusies trekken
Toen de eerste lockdown begon, ben ik elke dag gaan bloggen. Dat leek me wel een mooie project, en ik heb het ook volgehouden tot ik weer naar school mocht. Dat was de directe aanleiding om de frequentie terug te schroeven naar twee keer per week, tot de tweede lockdown begon. Omdat ik toen weer thuis zat, produceerde ik weer elke dag een stukje – en dat stopte pas op het moment dat de scholen weer, en volgens de minster van Onderwijs ook definitief, open gingen. Het leek me dat ik gemakkelijk terug kon gaan naar twee blogs per week, want dat was me eerder ook gelukt, maar er veranderde…
-
Positieve stappen
Na mijn meltdown over mijn boek van het afgelopen weekend, leek het me wel verstandig om een paar positieve stappen te zetten. Hoewel er geen enkel scenario is waarin ik gegarandeerd een uitgever vind die mijn boek de wereld in het algemeen en de boekhandel in het bijzonder in wil hebben, is er wel een scenario waarin ik er gegarandeerd geen vind, en dat is het scenario waarin ik al mijn energie steek in dramatisch doen over hoe bang ik ben dat niemand mijn boek ooit te lezen zal krijgen en mezelf vergelijken met andere mensen die een boek hebben uitgebracht. Zolang er geen boek is, is er ook niets…
-
Eigen beheer
Ik heb het hier wel vaker verteld, maar omdat het alleen maar meer waar wordt naarmate ik er meer over spreek: ik ben bezig met een boek. Het heet ‘Zijn er nog vragen?’ en ik heb inmiddels een kleine 33.000 woorden geschreven (is corona toch nog ergens goed voor), dus het begint echt ergens op te lijken. Ik denk dat ik nog een inleiding, twee hoofdstukken en een slotwoord/conclusie ga schrijven, en dan is het misschien wel gewoon klaar. Althans, de eerste versie. Maar ja, dan heb ik een eerste versie van een boek op mijn computer staan, en dan is het nog een lange, moeilijke weg om het in…
-
Daar gaan we weer
Ik zal eerlijk zijn: ik had het plan om op 1 januari glorieus en onder luid kanongeschal weer eens een blogpost te publiceren, waarbij ik de Kerstvakantie zou gebruiken om een voorraadje aan te leggen, zodat ik gemakkelijk twee keer per week een nieuw stukje live zou kunnen gooien. Het is tenslotte alweer een tijdje heel erg stil op deze blog, want ik had het druk en ik was moe en ik was even mijn zin om te schrijven kwijt. En dat laatste betrof niet alleen maar blogposts, maar mijn werkzaamheden aan mijn boek zijn ook totaal vastgelopen. Ik was dus op zoek naar een manier om weer te beginnen,…
-
Achterstanden
Hoewel ik van mezelf vind dat ik de koningin van het plannen ben, omdat ik mezelf dwing tot schier oneindige productiviteit, wordt het me ongeveer 4 keer per jaar ineens te veel. Daar kunnen allerlei redenen voor zijn, maar meestal wordt het veroorzaakt als op verschillende terreinen van mijn werkzame leven ineens alles tegelijk gebeurt. De afgelopen weken was het nogal vol voor alle raadsleden in Leiden, omdat de behandeling van de financiële stukken wat vertraging had opgelopen door corona, wat leidde tot een raadsvergadering afgelopen donderdag van 17.00 tot 03.20 (ja, in de nacht). Op school begint alles een beetje te lopen, maar ja, onder ‘alles’ valt niet alleen…
-
Nu al stress
Deze week heet in schooltermen, althans in de termen van onze school, week 0. Dat komt doordat wij een eigen weeknummering hebben, die we combineren met de weeknummering van de echte wereld (volgende week is week 1/36), zodat we in beeld kunnen houden hoeveel lesweken we hebben gehad zonder het contact met de realiteit te verliezen. In week 0 kunnen docenten een beetje warmdraaien en opstarten, misschien een keer de mail checken, de schooltas inrichten en hun goede voornemens voor het nieuwe schooljaar formuleren. Omdat ik coördinator ben en mijn out-of-office vergeten ben aan te zetten, had ik overigens in week -1 al een heleboel mails met een tamelijk hoog…
-
Allerlei schrijfprojecten
In de musical Hamilton zingt Aaron Burr op een gegeven moment tegen Alexander Hamilton ‘Why do you write like you’re running out of time?’ en ik herken mezelf daar tegenwoordig wel in. In zekere zin is mijn tijd ook beperkt, niet omdat ik zoals Hamilton het risico loop om in een duel overhoop geschoten te worden*, maar wel omdat ik al op de helft van de zomervakantie ben en ik wil nog zo veel schrijven. Om te beginnen schrijf ik zes dagen per week aan mijn boek: in mijn agenda staan bij het weekoverzicht zes bolletjes, die ieder 500 woorden vertegenwoordigen. Op deze manier heb ik het voor elkaar gekregen…