-
Trots op mezelf – januari
Omdat er een massale hoeveelheid reacties is gekomen op mijn vraag of ik door moest gaan met de maandelijkse lijst van dingen (dank, Anne) en omdat het eigenlijk gewoon wel goed is voor de geest om jezelf elke maand even een paar aaien over de bol te geven om te vieren hoe lekker je bezig bent (althans, het is goed voor mijn geest, en deze blog is toch haar speeltuin), heb ik besloten om het project ’trots op mezelf’ vrolijk te blijven continueren. Dus daar gaan we: alle redenen die ik de afgelopen maand heb verzameld om trots op mezelf te zijn: Ik ben in een gehuurde auto op en…
-
Tot zover november
Ik zou best weer kunnen gaan jammeren over hoe druk november was, maar misschien is het het makkelijkst om aan te tonen dat het druk was. Ik schrijf dit namelijk op 7 december, en dat betekent dat dit de eerste geantedateerde blog van het jaar gaat worden, want ik had gewoon eerder geen tijd om even te gaan zitten en te schrijven. Dat is op zich jammer, want zitten en schrijven zijn toch wel 2 van mijn favoriete bezigheden, maar goed, ik kreeg daar dan ook een rijkgevulde maand voor terug. En dat is ook wat waard, lijkt me. Cultuur van de maand: Ik heb 4 boeken gelezen, waarvan 1 in het…
-
Pannenkoeken
In februari 2020, dus vlak voor de lockdown, heb ik eindelijk een manier van eten gevonden die bij me past. Ik noem het expres geen dieet, want een dieet is voor mij iets waar ik me kortstondig aan weet te committeren, maar niet op lange termijn vol kan houden. Mijn ervaringen met Personal Body Plan zijn op deze blog uitgebreid beschreven; hoewel ik daar veel goede resultaten heb behaald, kan ik naar alle eerlijkheid zeggen dat het enige wat ik er echt aan over heb gehouden is dat ik graag en veel sport. Oh ja, en een hekel aan fitgirls heb. Ik ken veel mensen die keto doen (het werd…
-
Culinaire avonturen
Ik kan best goed koken. Dat klinkt arrogant, en dat is het ook, maar het is ook waar: ik voel me prima thuis in de keuken, en ik vind het ook leuk om boodschappen te doen en met allerlei lekkere ingrediënten aan de slag te gaan. Meestal gaan we om de twee jaar rond Oud & Nieuw met vrienden in een huisje in Frankrijk zitten (de zogenaamde ‘sneeuwvakantie’), en deze vakantie zou op zich weer een sneeuwvakantie-vakantie geweest zijn, maar het format was wel een beetje moe, we zouden op Tweede Kerstdag heel vroeg moeten hebben vertrekken (en dat wil niemand) en bovendien is er corona, dus het mocht niet.…
-
Thuisbezorgd: kreeft en oester menu
Nu we vanwege corona niet meer naar een restaurant kunnen, zijn er veel zaken die eten aan huis bezorgen. Ik maak daar geen gebruik van, niet omdat ik geen lokale bedrijven wil steunen, want dat wil ik wel, maar vooral omdat uit eten gaan voor mij zelden geïnspireerd wordt doordat ik eigenlijk het liefste thuis zou eten, maar geen zin heb om te koken. Ik heb namelijk bijna altijd zin om te koken. Ik heb alleen vaak geen tijd om boodschappen te doen en te koken, of tussen 2 afspraken net genoeg tijd om met Michel even snel iets te eten, zodat we nog even kunnen bijkletsen zonder ons daarbij…
-
De zoveelste eerste week van de rest van mijn leven
Leuk hoor, dat ik mezelf zo vaak mogelijk de kans geef om opnieuw te beginnen, maar soms vraag ik me af wie ik er nou eigenlijk precies mee help. Ik heb allemaal mooie nieuwe positief geformuleerde voornemens voor 2020 geschreven, en ongetwijfeld ga ik er ook een groot deel van uitvoeren (misschien zelfs wel allemaal, wie zal het zeggen?), en ik ga ook absoluut heel veel plezier hebben bij de verschillende pogingen om mezelf een awesome jaar te bezorgen, maar dat zegt niet dat ik niet ergens in mij een stemmetje heb dat zegt: ‘En als je het nou gewoon een keertje niet zou doen, Susannah? Als je voor de…
-
Koken met een kookboek
Ik houd heel erg van koken, maar eigenlijk niet zo heel erg van kookboeken. Wat op zich jammer is, want mijn vrienden weten ook dat ik van koken houd, zodat ik relatief vaak een kookboek krijg. Bovendien heb ik jarenlang alle kookboeken gekocht van een vaste set chefs of kookboekenschrijvers: alles wat Jamie Oliver, Nigel Slater of Nigella Lawson schreef, kocht ik, en ook de boeken van Ottolenghi heb ik zo goed als compleet. Verder heb ik boeken van Herman den Blijker gekregen na iedere kookcursus die ik bij hem in het restaurant volgde, en heb ik een fors aantal boeken geschreven door sterrenchefs op de plank staan. Je zou…
-
Het feest der feesten
De eerste jaren dat ik in Leiden woonde, deed ik niet zoveel met de 3 october*-vieringen. Dat kwam doordat ik het gevoel had dat het niet echt mijn feest was (en dat was het op zich ook niet) en ook wel een beetje doordat ik redelijk snel een vriendje had waar van alles niet zo fijn aan was, maar zijn gebrek aan behoefte aan leuke dingen misschien wel het minst fijn. Hoe dan ook heb ik de laatste jaren het tekort ruimschoots ingehaald, zeker sinds ik raadslid ben, want nu slaag ik er elk jaar in om vrij te krijgen voor Leidens Ontzet, dus ik ben er op volle kracht…
-
Catering voor 55
Na het diner van zondag had ik nog een uitdaging in de culinaire sfeer voor de boeg: het Kerstdiner van school. Om de groepservaring en de onderlinge harmonie te verhogen, wordt dat diner al jaren door ons zelf gecaterd, en hoewel het wellicht efficiënter zou zijn als een of twee mensen gewoon alles zouden koken, worden de gerechten onder de collega’s verdeeld, en iedereen levert een bijdrage. Mijn bijdrage bestaat uit vier dingen: het coördineren van wie wat maakt of doet (er is naast een boel eten natuurlijk ook een team voor opbouw, afbraak en schoonmaak nodig), uitrekenen hoeveel we van alles nodig hebben, de gerechten maken die ik altijd maak…
-
Catering voor 7
Mijn cateringbedrijf leidt een slapend bestaan. Ik heb bijna nooit nieuwe klanten, omdat ik eigenlijk geen tijd heb om nieuwe klanten te werven, laat staan om om te gaan met de eventuele klussen die een klantenwerving zou opleveren. En bovendien ben ik uitermate slecht in mezelf verkopen: ik vergeet vaak te vertellen aan mensen die potentiële klanten zouden kunnen worden dat ze mij zouden kunnen inhuren, en als ik het per ongeluk vertel en ze zijn geïnteresseerd, heb ik nooit een visitekaartje bij me (Michel wel overigens, dat is een betere koopman dan ik). Kortom, het lijkt er soms wel op dat ik geen klanten wil. Maar dat is dus…