-
Laatste vakantiedag alweer
Vandaag was alweer de laatste dag van mijn voorjaarsvakantie, want op vrijdag werk ik formeel niet (over hoe dat in de praktijk zit doe ik maar even geen uitspraken) en in het weekend is het weekend, dus alles wat ik dan doe is meegenomen. Maar ik zal eerlijk zijn: hoewel ik hoge verwachtingen had van mijn productiviteit deze vakantie, althans, van dat deel dat ik niet in Zwolle zou doorbrengen, is er al met al geen zak van gekomen. Ik heb gesport, dat wel, en ik heb seizoen 1 van Agent Carter uitgespeeld en een extreem slechte film gekeken (Kingsman: The Golden Circle), maar verder heb ik aan al mijn…
-
Een dagje de wereld in
Ik denk dat ik niet de enige ben voor wie alle dagen op het moment min of meer hetzelfde zijn. Ik sta op, zet thee, als ik die op heb drink ik koffie met Michel, dan gaan we allebei achter de computer, met pauzes voor ontbijt, lunch en sport, en aan het eind van de dag drinken we samen een drankje en gaan we wandelen naar Albert Heijn. Bij thuiskomst drinken we nog een drankje, plakken we de nieuwe voetbalplaatjes in en dan ga ik koken. We kijken de hele avond actualiteitenprogramma’s en speculeren over of de mensheid eerder aan een pandemie of aan de gevolgen van de eigen stupiditeit…
-
De eerste fietstocht van het jaar
Het is zo makkelijk om in deze dagen waarin we niks mogen thuis te blijven zwelgen in zelfmedelijden. Althans, ik vind het heel makkelijk. Ik kan nog doen alsof ik aan mijn 45 dingen-lijst werk, door zo veel mogelijk films en series te streamen, of alsof ik aan andere projecten werk, door al mijn spullen in overweging te nemen en wat ik niet wil te fotograferen voor het weggeefproject en door nieuwe recepten uit te proberen, maar uiteindelijk zit ik toch voor een groot deel thuis te balen. Dat balen culmineerde van de week in een post op Instagram, waarbij ik eens even lekker ging zitten klagen over hoe zwaar…
-
2020, 3 october, Amsterdam, Bril, Bubbels, Cabaret, Champagne, Chocolade, Culischrijven, Cultuur, D66, Drinken, Eten, Feminisme, Film, Gave Wijven Podcast, Gemeenteraad, Goed doel, Hardlopen, Hotel, Katten, Kibbeling, Kunsthal, Lakenhal, Leiden, Lezen, LIFF, Maastricht, Masturdating, Mondmaskers, Museum, Natuur, Poezen, Sport, Thuis werken, Uitjes, Voedselbank, Vrienden, Wijncursus, WSET3
Dit was 2020
Dat ik wel van een goeie traditie hou, is inmiddels welbekend, en dat ik niet te beroerd ben om mijn eigen tradities te verzinnen, is ook wel gebleken – het is nu de derde keer dat ik aan het begin van het jaar een terugblik op het afgelopen jaar doe, en omdat alles wat je drie keer doet een traditie is (want alles waar je drie van hebt is een verzameling) kan het jaaroverzicht nu bij de vaste rubrieken. Nog even en dan hangt deze blog van vaste rubrieken aan elkaar… Maar goed, 2020 was, zoals mijn lieve vriend Patrick het omschrijft, een ‘vaginaal jaar’ – en toch heb ik…
-
Nieuwe fiets
Omdat ik niet zo’n enorme fan was van in het openbaar vervoer zitten met een mondkapje dat eigenlijk alleen maar een symbolische functie heeft, ben ik sinds de scholen weer open gingen zo veel mogelijk met de fiets naar school gegaan. Ik deed dat op de fiets die Michel in de zomer van 2003 voor mij heeft gekocht omdat hij een financiële meevaller had (hij heeft er ook een voor zichzelf gekocht, we waren echt zo’n ANWB-setje op identieke fietsen) en omdat we een rotdag hadden gehad – we waren op bezoek geweest bij iemand die heel erg ziek was, en ik vermoed dat we onbewust aan het vieren waren…
-
Er was er een jarig
Gisteren ben ik dan toch maar 45 geworden. Voor mij is mijn verjaardag altijd een van de hoogtepunten van het jaar, en meestal weet ik mijn verjaardag ongeveer een week te laten duren omdat ik meerdere momenten neem om in verschillende gezelschappen te vieren dat het mijn dag is. Dit jaar had ik me er eigenlijk al bij neergelegd dat deze verjaardag, vanwege corona en omdat het raads- en schooljaar nog niet is afgelopen, supersuf zou worden. Ik kon namelijk sowieso niet het feestje geven dat ik wil geven, er kon niemand op bezoek komen, ik zou door niemand behalve Michel gezoend kunnen worden ter felicitatie en ik wist dat…
-
You win some, you lose some
Nu we langzaam aan de versoepeling van de maatregelen toekomen, wordt er steeds meer mogelijk. Zo kon ik gisteren samen met Lianne naar Rotterdam rijden om bij FG een schitterende zesgangentastingmenumetkaaskarlunch te nuttigen. We konden buiten zitten in de zon, we kregen prachtig eten en er was voor Lianne een boel heerlijke wijn. Omdat ik had besloten dat we niet met de trein konden gaan, want het openbaar vervoer is ‘niet voor tripjes’, moest ik een auto regelen (gelukkig mocht ik die van Frank lenen), en ik was dan ook de BOB. Het voordeel van een extreem lange, ontspannen lunch, is dat zelfs iemand die in de auto van iemand…
-
Ons museum: Giro Giro Tondo
Omdat we niet meer naar musea kunnen, zijn veel musea op het moment aangewezen op online presentatie van hun collectie. Ik vind dat enerzijds fijn, want nu kan ik nog steeds naar kunst kijken, maar anderzijds helemaal niet fijn, want ik heb helemaal geen zin om online naar kunst te kijken – ik wacht eigenlijk liever tot ik weer lekker met mijn museumkaart kan wapperen. Ik kies er dus voor om geen gebruik te maken van het online aanbod van musea waar ik als de corona-crisis voorbij is gewoon heen kan gaan, en wel te kijken bij musea die ik voorlopig niet of überhaupt nooit ga bezoeken (ik zie mezelf…
-
Even niet thuis werken
Op ongeveer 200 meter van mijn huis, in het voormalige wachtgebouw van de Morspoortkazerne (die er niet meer is) is al een tijdje een hotel gevestigd. Toen ze net open waren, heb ik mezelf daar naar binnen gebluft en gevraagd of ik naar de kamers mocht kijken, want ik hou heel erg van hotels. De kamers waren prachtig en het leek me heerlijk om daar te slapen, maar de kans dat ik ooit in dat specifieke hotel een kamer zal boeken is natuurlijk superklein – het maakt niet zo heel veel uit waar ik vandaan kom, die extra 200 meter lopen naar huis zal toch eigenlijk altijd wel lukken. Maar…
-
Boekpresentatie
Toen alles nog normaal was, kreeg ik een uitnodiging van uitgeverij Nieuw Amsterdam voor een boekpresentatie. Het was een uitnodiging van de soort waarop je meteen ‘ja’ zegt, in plaats van een ‘ik zie wel’-uitnodiging of een ‘ik ga nog liever een inwendig onderzoek halen dus ik moet een smoes verzinnen’-uitnodiging, want het ging om de presentatie van het nieuwe boek van Lianne Keemink, ‘Dingen anders doen’. Lianne is een van de belangrijkste mensen in mijn leven en ik heb het schrijfproces van dit boek op de voet gevolgd. Bovendien lees ik graag alles wat Lianne schrijft, variërend van haar apps aan mij, tweets, Insta-captions, haar Nederlands- en Engelstalige blogs…