-
Trots op mezelf – januari
In de blog over mijn goede voornemens lanceerde ik, onder meer, het project dat ik trots wil zijn op hoe ik eruit zie. Dat is natuurlijk een doorlopend project, dat ik heus niet ineens kan hebben afgerond, maar het heeft me wel geïnspireerd om een nieuwe maandelijkse traditie te introduceren, want daar heb ik nu ruimte voor, want ik kan stoppen met de updates over de No Spend (omdat die is afgelopen). Dus vanaf nu, elke maand zo rond het midden van de maand: de redenen waarom ik trots op mezelf ben. Want luister, als je jezelf geen schouderklopjes geeft, wie gaat het anders doen? Januari is natuurlijk nog maar half…
-
Tot zover november
Mijn eerste maand als schoolleider was een hectische, gelijk met allerlei corona-maatregelen en ander gedoe. Soms ging ik te snel, soms ging ik te langzaam. Ik heb een assessment gehad, waarbij ‘daadkracht’ tot een van mijn aandachtspunten werd gebombardeerd, en dat is in veel opzichten dus terecht. Verder heb ik weinig gelezen, althans weinig boeken in aantal, maar wel in moeilijkheid, ben ik meerdere keren in Amsterdam geweest om leuke dingen te doen en kocht ik alvast zo’n beetje alle Kerstcadeaus. Prima maand dus, al met al! Cultuur van de maand: Met leerlingen ging ik naar Amsterdam en bezocht ik voor het eerst het Joods Historisch Museum en het Paleis op…
-
Boeken, Corona, Corona-diaries, Cultuur, Eten, Film, Hotel, Lijstjes, Museum, Restaurant, School, Series, Televisie
Tot zover oktober
En er zit weer een maand op, een behoorlijk spannende, mag ik wel zeggen, want ik had voor het eerst in mijn leven een echte sollicitatieprocedure, waar ik gelukkig als winnaar (of althans, als benoemde, waarover binnenkort meer) ben uitgekomen, maar het was behoorlijk intens. Ik blijf op mijn eigen school, wat als extra uitdaging met zich meebrengt dat ik de laatste week van oktober 2 banen tegelijk doe, en dat natuurlijk, want het zal een keer simpel zijn, in combinatie met de begrotingsbehandeling in de gemeenteraad – ook behoorlijk intensief. Gelukkig zat er ook een week herfstvakantie tussen, die ik dus keihard nodig had. En die was dan weer…
-
De tompouce donut van de Hema
In januari 2020 heb ik een lijstje opgesteld van dingen die wat mij betreft overschat zijn. Bovenaan staat balsamico-azijn (probeer me niet van het tegendeel te overtuigen, ik vind het gewoon gore zoete kleffe meuk en dat ligt echt niet aan de kwaliteit van de balsamico die ik geprobeerd heb – balsamico van hoge (lees ‘dure’ of ‘ik heb het zelf geïmporteerd uit Italië en gekocht bij een azijnmaker die hem persoonlijk heeft samengesteld uit de tranen van zijn dochters die speciaal hiervoor maagd zijn gebleven’) kwaliteit vind ik gewoon dure gore zoete kleffe meuk. Op dat lijstje staat ook de donut, want daarvoor geldt eigenlijk dat ik een donut…
-
Paasontbijt
Zoals ik vorige week al zei: ik heb alleen maar wat met Pasen in die zin dat ik er graag een paar dagen vrij aan overhoud en in die zin dat ik het een mooi excuus vind om lekkere dingen te eten. Mijn moeder was vroeger een zeer bedreven Paaseieren-verstopster, in die zin dat mijn broertje en ik eigenlijk nooit wisten hoe oud de chocolade-eitjes die we vonden nou echt waren, omdat ze opdoken op plekken waarvan mijn moeder zich niet meer kon herinneren of ze ze daar dat jaar of eerder neergelegd had. Toen we nog goedgelovig waren, kreeg de Paashaas gewoon de schuld, en toen we wat ouder…
-
De Valentijnsbrunch van FG
Ik heb er zondag al over geschreven, maar er waren mensen die nog meer informatie wilden over wat Michel en ik allemaal hebben geconsumeerd in het kader van de Valentijnsbrunch (die op zich verkocht is als een Valentijnsontbijt, maar wij houden gewoon heel erg van uitslapen), en ach, je bent pas echt een blogger als je een gebeurtenis in drie stukjes weet om te zetten, dus ik ben de beroerdste niet. Ongeveer een maand voor Valentijnsdag verschenen de eerste aankondigingen op de sociale media van de samenwerking tussen François Geurds (van FG Restaurant, een van mijn happy places) en Jacob Jan Boerma (ook een sterrenchef, maar ik moet hem altijd even…
-
Valentijnsdag
Ik ben een groot fan van Valentijnsdag – Valentine really is my middle name, en bovendien ook die van mijn broertje en de voornaam van mijn vader, dus bij ons thuis was het altijd wel een dingetje (vooral in die zin dat we elkaar een fijne Valentijnsdag toewensten en daarna gewoon verder gingen met ons leven overigens, we zijn van nature niet zo klef). Maar ik vind het ook wel een gezellige feestdag: ik zie eigenlijk niet wat er mis zou zijn met een dag waarop je de mensen van wie je houdt laat weten dat dat zo is, ook al verdienen vooral de bloemenzaken en de firma Hallmark er geld…
-
Pannenkoeken
In februari 2020, dus vlak voor de lockdown, heb ik eindelijk een manier van eten gevonden die bij me past. Ik noem het expres geen dieet, want een dieet is voor mij iets waar ik me kortstondig aan weet te committeren, maar niet op lange termijn vol kan houden. Mijn ervaringen met Personal Body Plan zijn op deze blog uitgebreid beschreven; hoewel ik daar veel goede resultaten heb behaald, kan ik naar alle eerlijkheid zeggen dat het enige wat ik er echt aan over heb gehouden is dat ik graag en veel sport. Oh ja, en een hekel aan fitgirls heb. Ik ken veel mensen die keto doen (het werd…
-
2020, 3 october, Amsterdam, Bril, Bubbels, Cabaret, Champagne, Chocolade, Culischrijven, Cultuur, D66, Drinken, Eten, Feminisme, Film, Gave Wijven Podcast, Gemeenteraad, Goed doel, Hardlopen, Hotel, Katten, Kibbeling, Kunsthal, Lakenhal, Leiden, Lezen, LIFF, Maastricht, Masturdating, Mondmaskers, Museum, Natuur, Poezen, Sport, Thuis werken, Uitjes, Voedselbank, Vrienden, Wijncursus, WSET3
Dit was 2020
Dat ik wel van een goeie traditie hou, is inmiddels welbekend, en dat ik niet te beroerd ben om mijn eigen tradities te verzinnen, is ook wel gebleken – het is nu de derde keer dat ik aan het begin van het jaar een terugblik op het afgelopen jaar doe, en omdat alles wat je drie keer doet een traditie is (want alles waar je drie van hebt is een verzameling) kan het jaaroverzicht nu bij de vaste rubrieken. Nog even en dan hangt deze blog van vaste rubrieken aan elkaar… Maar goed, 2020 was, zoals mijn lieve vriend Patrick het omschrijft, een ‘vaginaal jaar’ – en toch heb ik…
-
Kibbeling
Ik heb weer een culinaire obsessie. Na de croissant, een obsessie die inmiddels voorbij is gegaan, en de frikandel speciaal, een obsessie die ik de rest van mijn leven verwacht te hebben, ben ik nu vooral bezig met kibbeling. De afgelopen weken heb ik meer kibbeling gegeten dan in de afgelopen drie jaar, want tot voor kort was het iets wat ik misschien een keertje at op de markt (altijd bij Klaas Hartevelt) als ik een kater had, of op 3 oktober om een bodem te leggen voor optimale oprispingen in het reuzenrad op de kermis. Maar nu is het anders en ben ik eigenlijk constant de volgende kibbeling aan…